Durdum çünkü Beni, ben bir gecede buruþturdum! Önce anýlarýmla buluþturdum. Meðer tüm hesaplaþmalarýma parmaklýk, Paslý ses tellerimmiþ... Her acý çýðlýk acýmý pekiþtirmiþte Hikayelerim hep bir çýðlýkla bitmiþ Susmanýn ardýndan gelen!..
Ardýndan gittiklerimi býrak! Ardým sýra gelenlere hep sorum Kýrýntýlarý bende saklýlara ait sonum. Daha çok uzun yolum. Henüz baþlarýndayým oyunun
Her daim küskün hayat! Sesimdeki söküklere yamaladým adýný... Hangi yaralara [pan]zehirsinki Sen beni hiç bilmeyensin! Hangi Ah larý biçensin de Zýrhýma iþlermi susuþlarýn?...
********************** Hayat sustu! Ve ben Beni bir gece Bin bir acýmasýz iþiyle þehrin Yok ettiði gökyüzünü Yüzüme dökmüþ buldum.
***********************
Hayat susmuþtu!! Ve bu sefer susuþu zýrhýma iþlemekteydi sanki... Ben çýðlýk attýkça Ses tellerim daha da paslanýyordu...
Ben bir gece gökyüzüne bakarken Beni buldum. Beni bir gece gökyüzünü yüzüme dökmüþ buldum. Hüzüne dökülmüþ puslu gözlerimi Gecenin körüne inat maviye bularken durdum...
[mate// Ocak 2008]
Sosyal Medyada Paylaşın:
mate Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.