aþkýmý sana emanet ettim yüreðime kefil
sen bana güldün, ben sende ayrýk otu
içimde kan kýrmýzý kanar karanfil
kanasa da uslanmayan bir sefil
sen yanan yüreðimden kendini koruyorsun
çýrpýnýyor uðraþýyor þarkýlara sýðýnýyorsun
gözlerin ki þelale mavi-yeþil sarý/yosun
grinin elli tonuna yalanlar sýðdýrýyorsun
ki öfkeli ellerle yazdýklarýný yýrtýyorsun
sonra yine þiir diye hüzünler yazýyosun
kara bir kalemin tükenmez þecaatinde
"hepsi sana" mýþ diye masal dinletiyorsun
kendini kovuyorsun benim yüreðimden
çýkmak istiyorsun -gitmek- ezelden
kurtulmak göðüs kafesimin içinden
-ki her þey benim yüzümden-
akýl ölmeden
mantýk ölmeden
yürekte aþk ölmeden
daha önce hiç olmadýðýndan
kaleme takýl
....bende akýl
........bende mantýk
..................bende yürek
........................paramparça...
dinamitlenen kayalar gibi içimde hayat
içimden yüreðine sevda ile akan
bir ýrmaðýn yataðýnda
çýrpýnan yaprak
seninle bu yarýþta yanmaya
susmazdým susmaya
....yazmazdým yazmaya
............kanmazdým kanmaya
.................aðlamazdým aðlamaya
.............................sonu belli olsa da...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... şehit çocuk... ay yıldızlı uçurtma...