Bir çocuk düþünüyorum günün yaðmura teslim olduðu bir havada dýþarýya tekdüze ve tedirgin pencerenin vebalinde kýrýk bakýþ saldýktan sonra þairin dediði gibi" yer demir gök bakýr"
O bir kuþ ki her gün sofrasýnda bana bir tabak aþ verir. Demez ki sen yemesen dökülür...ne anlam çýkarýrsan çýkar iþte bir bu eksikti! ifadesini deðiþtiremesin açlýða
ve sokaklarýn elif gözlü olanýna gelince soðuk ilkelerine kadar öðretir ayazý týka basa öyle bilindiði gibi deðil esir azadýn yanýnda hem top, hem de tüfek taþýr vicdan rol ret efesi iken amaçlar, konusu, duruþu aynýdýr
zayýf yanýna saygý duymayan sahte düþ kemiren o siz kimler çoðul çocuk ola bilmenin neresindesiniz þimdi diyesim geldi siz insanlýðýn neresindensiniz...
02-03 2016 ist
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.