Sensiz Boynunu bükmüþ Bir çiçekti hayatým... Suya yazýlmýþ bir mektup, Yarým býrakýlmýþ bir þiir... Bir güfteydi, Henüz bestelenmemiþ... Baþ kaldýramamýþ bir kardelen... Bir cemreydi, Nereye düþeceðine karar verememiþ...
Oysa biz, El deðmemiþ yalnýzlýklarda buluþmuþtuk, Ucu bucaðý olmayan özgürlüklerde... Öyle zor kavuþmuþtuk ki aþka... Biz birbirimizi Yaþamýn son baharýnda Anca bulmuþtuk.
Her þey olurdu hayatta, Bu olmazdý iþte... Sensizliði koyamazdým hiçbir yere... Düþünemezdim bile... Ne sana kýyabilirdim, Ne de kendime...
Oysa þimdi, Yaþanmayan bir hayat var elimizde... Ölü doðmuþ bir aþk, Ve kalmayan bir biz...
Oysa þimdi, Sonsuz bir karanlýðýn içinde, Bir uçurumun en dibinde... Sadece sensizim, Sadece sensiz... Sosyal Medyada Paylaşın:
hatice nayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.