görmesem de sever, bilmesem de hissederdim seni
ne güzeldi ki kaybetmediðim tek umudumdu güvenim
rahatlýkla çýkar evden, uzanýrdým çarþýya pazara
özleminle bastýðým yollar, bakýndýðým gökyüzümdün
unutmuþtum sessizliði, þarkýlar ezberliyordum ki
sana dair ne varsa, yürüdüðüm her mesafe içinde
seni doya doya kalbimde, yaþatmak istiyordum.
kýrýlgan yapým ve camdan kalbimin suyuydun sen
çýnlayan kulaklarýmýn ardýnda arardým hep sesini
çok þey öðrendim þu divane sevgiyle bu hayatta
olmadýðýn saatleri yaþatmayý öðrendim en baþta
yokluðunda varmýþsýn gibi yaþamak, el ele olmak
ayýn bile kýskandýðý en güzel geceyi anýmsatmak
yýldýz yýldýz yaðmaktý seninle ikiz gönlümüze.
rüzgarýn tersine kurdum hep hayallerimi, güzeldi
kapýlýp gitmedim hiç bir zaman yoldaki gözlere
solup gitmedim olmadýðýnda, yeni fidanlar ektim
rengarenk güller sevdim hep adlarý seninle vardý
gocunmadýðým tek þeydi tutuþtuðum þu yangýnlarým
ve vurulduðum tek yürekti içime sýðdýrdýklarým
sonu baþý sen, altý üstü ben, delice aþýktým ben.
gelelim kör ettiðinde gözlerimi görmediðim güne
saflýðýn kurbaný, aþkýn merhameti gibi bir þeydi
her ne yapsan olumlu bakar, istemezdim aðlamaný
her ne desen inanmýþtým sana, en baþýnda ateþe
duymadýðým kokusu vardý ellerimin, yanýk yanýk
çýkan dumanlarýn bakýþlarý bir kýyametmiþ meðer
oysa ben senden baþka bir þey hissedememiþtim.
bir tabela görürsün ya yollarýn yan tarafýnda
iþaret eder sana hangi yöne gideceðini, sessizdi
kimi zaman umursar bakar, önemsersin yollarýný
ya da es geçersin metal þeyi, bilirsin kendini
hiç kulak asmadým þimdiye böyle söylenen sözlere
hiç umursamazdým elleri, düþünceleri, gözleri
yavaþ yavaþ da görmek istemezdim o ihanetleri.
soramadýðým sualler kemirmezdi hiç beni, içimi
kendime güvenmezdim ben sevgine inandýðým kadar
körü körüne yüzmemiþtim hiç balýksýz bir denizde
böyle baþý dik gezmezdim ben soluksuz gökyüzünde
þimdi yüzleþeceðim bir aynam kaldý, o da sensiz
geri doðru sildiðim sözlerim var ki dayanamam
ýsrar etme gözüm, ben o kirli gözlerine bakamam.
caddeler sýr tutuyor ruh saçýyordu aþkla anýsýna
ser vermiyordu kaldýrýmlara, sözsüzdü ihanetleri
bedenseldi iþaretler, utanan yollarýn kollarýnda
zevk-i aþk sevgisiz ve o günü birlik yollarýnda
utanýrken bakmaya sana bunu ben nasýl anlatýrdým
biliyormusun bugün, geçici olarak içimi aldýrdým
anladým ki sevgiyle sessiz, çýkýp gitmekmiþ adým.
…
ÇIKIP GÝTMEKMÝÞ ADIM – Mawish Þiirleri – Mert Zafer Cansever