Tükendik
Canýmýz yandý
Dizlerimizdeki derman kalmadý
Lakin,
Yinede usanmadýk
Bir avuç
Hüzünbaz mavi kucaklamaktan
Hiç vazgeçmedik! hayattan
Her sabah yeniden doðduk acýlardan
Hoþçakal! Akþam düþlerinin kelebeði
Hayat dedðin nedir ki;
Bir tadýmlýk! Sevda altý üstü!
Kendi tutsaklýðýmýzda eriyen zamanýz
Günaþýrý yýkýyoruz
Dilimizle yaptýðýmýz kûleleri
Güneþ solup gidiyor akþam olunca
Parmak ucunda lüle lüle rüzðar
Saçlarýný savuruyor
Daðlarda akþam basýnca
Bindallý giyinmiþ aðaçlar
Dudak kývrýmýnda sisli acýlar
Kendi ekseninde dönen dünya
Bir yudum akþam içtim
Taze ýhlamur sýcaklýðýnda
Acý badem kýrýp yerken nenem
Ocaðýnýn baþýnda bir elinde havaneli
Sýcak su testisinden dökülen su
Babamýn ayaðýna boca
Þimdik izi bile kalmadý
Babam öleli beri
Babam hep o aný hatýrlardý
Her akþam üstü pazarlardan yorgun argýn
Eve geldiðinde ayaklarýný yýkarken
Biz maþrapayla su dökerdik kovadan
Küçüktük baba ne oldu sorusunu cevaben
Bize bize ninesini anlatýrdý
Bir yaþamak! yaþanan anýlar kaldý
Elini yüzünü yýkayan o günlerden miras
Þafak içen sabahlar
Uzak tepelerin yamacýnda
Katar katar kervan gibi görünen aðaçlar
Kuþbakýþý baktýðýnda uzaklarda
Dikince gökyüzü gözlerini gözlerimize
Geçip giden gözler önünden maviler
Bindallý bazen gibi yýllar mevsimler
Binlerce aný alabildiðine sonsuzluk
Ve suslar dudaklarda
Sessizlik içinde duran
Ve konuþan hiç sus/mayan anýlardaki çocuklar...
Nurten Ak Aygen
01.03.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.