ahmak bir ölü

gözleri geldikçe aklýna
bir zeytin tanesi gibi
kardelenin kokusunu içine çeker gibi
karlar ülkesinde
güneþe dokunuyordu yüreðin

ve sen dað kokulu
soðut bakýþlý
þimdi içinde bir orman edasýyla
bahar gibi
bahçe gibi
teninde geziniyorsun
çýkmaz sokaklarda

bir mavzerin namlusunu
ölü bedenine doðrultur gibi
yokluðuna direniyor bir yürek
bir yerlerde
ve her gün ölüp,
her gün yeniden doðarak.

gömüldükçe umutlarýn bir bir
karanlýk odalarda
yosun tutmuþ bir yürek
ve paslanmýþ bir beden
sonu olmayan bir sevi gibi
yapayalnýz kalýrsýn
ahmak bir ölü gibi.

ibrahim dalkýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın: