KARAÞIH
Sarýp sarmalamýþ Safrantý seni
Her zaman güzelsin her zaman yeni
Aþk ile baðlarsýn kendine beni
Bulunmaz dünyada Karaþýh eþin
Sönmeyip parlasýn doðan güneþin
Bakarken hep Felahiye’ye yüzün
Nedendir bilinmez sendeki hüzün
Bir baþka baharýn, bir baþka güzün
Bulunmaz dünyada Karaþýh eþin
Sönmeyip parlasýn doðan güneþin
Koþar gelir yaz gelince gurbetçin
Bu ayrýlýk sormazsýn; neden, niçin?
Bilirsin ki, hasretlik rýzýk için
Bulunmaz dünyada Karaþýh eþin
Sönmeyip parlasýn doðan güneþin
Kader çizgisini böyle çizmiþse Hak
Sabýrlý ol, duygusallýðý býrak
Bir vesile olmakta þölenler bak
Bulunmaz dünyada Karaþýh eþin
Sönmeyip parlasýn doðan güneþin
Halil, sende doðdu nerde yaþýyor?
Ekmeði uðruna daðlarý aþýyor
Bitmiyor hasretin, dolup taþýyor
Bulunmaz dünyada Karaþýh eþin
Sönmeyip parlasýn doðan güneþin
HALÝL MANUÞ
01/03/2016 – 08:40