Zifiri karanlýða açýlan bir çift göz, Duyumsamak için etrafýný, Sonuna dek açsa da gözlerini, Görmez hiçbir þeyi duygusu, Nasýl bir þeyse, Öyledir usu karanlýk birine, Anlatmak bir þeyleri Gerçek insanlýða dair.
Ve en büyük mutluluðum Böyle birine anlatmak En azýndan, bir soru iþareti býrakmak usuna. Ve o karanlýða Bir ýþýk sýzýntýsý olabilmek.
Bana ne demeden. Sonuç ta, Þu dünya da yedi milyar kadarýz. Birbirimize lazýmýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karabencan25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.