Şubat Hüznü

Dayanýlmaz ihanetin buðusu
Camlarýn çatlaklarýndan sýzarken sinsi
Her nefessiz kalýþým deðil ki astým belirtisi
Bitkin gururlarýn gölgesinde itiraf
Edilen tereddütler kadar bezgindir gökkuþaðý
Ve tükenir kelimeler arda arda israf
Kabuslarýn yalýtýlmýþ tozundan sýyrýlan düþler
Düþbazlarýn yýkýmýndan kaçarak,selamete ulaþýr
Ýzlerken, dolu yemiþ ekinlerin hüznünü
Hafsalama þubat hüznü bulaþýr

Kuytularda top sektirir dünkü çocuklar
Bilye sayar gibi rezidanslarý sayar muhteris parmaklarla
Gönülsüz olmak deðil suskun olmak rayiçken
Ýradi ve cebri sürgünler buluþur ýssýz adacýklarda
Baþtan ayaða hiçken
Bir varlýk tevehhümü miratlarý çatlatýr
Hasetten mi ,kim bilir?
Adamýz son tsunamiyi de atlatýr
Reaktörler yýkýlsa ne gam
Ki müteveccih Güneþ’e her maznun izbe odacýklarda
Yürek ýsýsýyla karanfiller yetiþtirmekte bir bir
Su vermesen ne yazar,gözyaþlarý akar ya


Ey asrýn kulesinin zirvesindeki Serdar
Sana þubatta donmuþ(!) güllerle gelmeliyim
Bin yýllýk infialler cebimde





Sosyal Medyada Paylaşın: