SENİ ÇOKTAN UNUTTUM Kİ...
Sakýn sevdiðimi sanma.
Sevmiyorum ki ben seni...
Gelmeni de beklemiyorum.
Hatta seni özlemedim bile...
Ne o köþe masaya oturup seni düþünüyorum,
Ne de þiirler yazýyorum sana...
Gün batýmlarýný da paylaþmýyorum seninle...
Martýlarla da konuþmuyorum.
Yüzünü bile anýmsamýyorum nerdeyse...
Gözlerin maviydi, deðil mi?
Siyah, dalgalý saçlarýn vardý bir de...
En son görüþtüðümüzde kýrmýzý renkli bir gömlek giymiþtin.
Lacivert pantolon ve gri güneþ gözlüklerin vardý.
O kahverengi ayakkabýlar da hiç uymamýþtý altýna...
Yine o deri çanta mý var omzunda?
O koca taþlý yüzük elinde mi?
Sana aldýðým tesbihi taþýyor musun hala?
Þiir de sevmezdin hiç sen...
Hatta özellikle benim þiirlerimi sevmezdin.
Müslüm Gürses hastasý mýydýn?
Yoksa Ferdi Özbeðen mi?
Gördün mü, hiçbiri aklýmda deðil...
Sakýn sevdiðimi sanma.
Özlediðimi de düþünme.
Bak, hatýrlamýyorum bile seni...
Çoktan unuttum iþte...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.