BÖLÜK UYKU

insan hep uyuduðu gibi uyanýyor sevgilim

ne garip deðil mi, ne zaman sensiz uyusam

sensiz uyanýyorum

bazen sessiz sessiz uyuyorum

bazen hýçkýrýklara sarýlýyorum

bazen de bir gülme alýyor beni tam uykuya dalmadan önce

acý da kahkaha attýrýr insana sevgilim, öyle deme.

melekler bilmez bunu ve

þeytanýn iþi olduðunu da sanmadým hiç

ben izmaritlere çok üzülüyorum sevgilim

tütünle iþi bitince insanýn, ya küllüðe basýyor ya da parmaklarýyla tekmeyi kýçýna

hayat rüyaya çok benziyor sevgilim

nasýl istediðimiz rüyayý göremiyorsak, istediðimiz hayatlarý da yaþayamadan

uyanýr gibi uykudan, tükenmiyor mu ömür?

ruhum köþeye sýkýþtýrýlmýþ gibi bir çýkmaz sokakta

benim bildiklerimi bilenlerin olmasýnýn aðýrlýðýna,

bana sorarsan yýllarca aðýt yakýlsa

aðýt acýyý perçinler sevgilim ama.

bütün tutarsýzlýklarýn ellerini tuttum ben bir yokuþtan aþaðýya

kendini durduramayacaðýný sanarsýn ya hani bazen

çünkü hayat çok yokuþ aþaðýya.

insan olmak balkonda güneþlenmeye çalýþmak mýdýr

bir karasalda, ya da illa ki dokunmaktan mý geçer yalnýzlýðýnýz

dokunulmazlýðýnýz deseydiniz ya þuna yýllarca,

ben de sandým yalnýzlýðý anlarsýnýz.

ayný þeyler karþýsýnda ayný þeyleri hissetmeyenlerin

paylaþacak þeyleri bitecek bir müddet sonra

ve müfredat deðiþtiðinde geri dönüþ eve

hiç olmadýðý kadar zor olacak taziyeler eþliðinde.
Sosyal Medyada Paylaşın: