KORKUYORUM BABA

Gidiþini gördüm önce rüyamda.
Sonra zaten gittin.
Aldýlar seni benden.
Hem de yüzüne bile bakmak istemediðim,
Ama bakmak zorunda kaldýðým insanlar yüzünden.

Gittin...
Ve ben,
Aylarca uykularýmdan aðlayarak uyandým.
Kabuslar gördüm.
Her gece dört duvar arasýnda,
Üþüyor mu diye düþünerek yaþadým.

Þiirlerden kaçtým,hiç yazmadým seni.
Olur da yazarsam,
Göz yaþlarýmý tutamam mýsralarýma düþersin diye.
Gözlerimden düþürmeye korktum ben.
Göz yaþým da olsan, kal istedim.
Gitme istedim.

Hep korktum, insanýn babasý yanýnda olmayýnca;
Güçlü olabilir dayanabilir mi diye.

Ve ben hala korkuyorum baba.
Belki alýþtým yokluðunda ki acýyla yaþamaya.
Belki alýþtým bu göz yaþlarýna
Ama ben hala korkuyorum baba.

Ve sonra...
Ve sonra yine þiirlerime sýðýndým.
Belki çok göz yaþý döktüm ama;
Olsun ben yine de,
Senin gururla okuduðun þiirlerime sýðýndým.


-Büþra ÖZEREN

Sosyal Medyada Paylaşın: