Kýrað düþtü saçlarýma, tutmaz oldu ellerim Harlar indi baðlarýma, açmaz oldu güllerim Firkatýnla yandý gönül, yolda kaldý gözlerim Bu can sana feda olsun canan; yalvarýrým gel.
Bir lokmacýk ekmeðim var, bir de aldýðým nefes Malým bir devasa yürek, mülküm daracýk kafes Paha biçilmez servetim, canla haykýrdýðým ses Kurban olsun vuslatýna, sevdam; yeter ki sen gel.
Ayak bastýðýn yerlerde, uðrun uðrun gezerim Sis daðýnýn zirvesinde, türkümüzü söylerim Ilgýt ýlgýt esen yelde, mis kokunu beklerim Topraða düþmeden beden, lütfen; son bir defa gel.
Davut Tunçbilek/Elmadað
Sosyal Medyada Paylaşın:
davut tunçbilek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.