YILLARIM (69)

YILLARIM (69)

Ömür defterinden düþen sayfayý.
Saya saya geçti yýllarým benim.
Daha baþlamadan biten haftayý.
Duya duya geçti yýllarým benim.

Ne garip bir yaþam kaldým ayazda.
Hiç de gül görmedim baharda yazda.
Dört mevsimin dördü hem de niyazda.
Buya buya geçti yýllarým benim.

Dost acýtýyorsa yüreðin özün.
Her gülümseyiþte kýzarýr yüzün.
Gönül dergahýna epeyce hüzün.
Koya koya geçti yýllarým benim.

Kaldýrýlmaz dertler sardý hanemi.
Hayat zorluklarý acep payemi?
Acý ve yarayla ciðer paremi.
Oya oya geçti yýllarým benim.

Ýlhan der ki, dünya sýnav yeriymiþ.
Fakireyse düþen þükür sözüymüþ.
Alem birbirine sýrrýn özüymüþ.
Diye diye geçti yýllarým benim.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, Þubat 2016
Yayýn : 29/02/2016 Pazartesi
www.edebiyatdefteri.com/siir/1000589/

Sosyal Medyada Paylaşın: