Sustuk

Surda yazýlan kaderini
yaþayacaksýn dediklerinde
....inanmamýþtýk.

susacaksýn bekleyeceksin...
ve!
yazýlaný yaþayacaksýn dediklerinde
bilemedik aþkýn yedi renkli olduðunu

zamane aþklar kapýný çaldýðýnda
vurgun yemiþ gibi olacaksýn dediklerinde
sen ve ben
.....inanmamýþtýk
ayazda kalmýþ kelimeler gibi
üþüyerek sustuk

sustukça kýymetlenen
dilimizin altýnda
sýr gibi sakladýðýmýz
bize aitlerle
sen kaç kez öldün
benim gibi
kaç kez krize girdin
kapý eþiðinde.

sen yine susuyorsun dur
bahçendeki çiçekler
komodinin üzerinde duran kitaplarýn gibi

son defa
aklýndan geçenleri bir kenara býrak
yüreðini yanýna al

sahile gel
ayaklarýnda dalgalarýnýn ürpertisi
gözlerinde gün batýmý
avuçlarýnýn arasýnda
sýkýca tuttuðun aþk
menekþe kokusunda tenini sardýðýnda
ateþe iki odun daha atar
geceyi aydýnlatýrýz desem de?

sen yine susacaksýn

deniz kararacak
martýlarýn ürkek bakýþlarý arasýnda
gece matemini tutacak
son defa

bize ait olmayan ellerimiz gibi

ben o kadar
sus
biriktirdim ki!
aþkýn kutsal bir ceza olduðunu
senden dönünce anladým

aþk sustu
sen sustun
ben sustum...
Sosyal Medyada Paylaşın: