güneþi toplayýp avuçlarýmýn arasýna saçlarýna daðýttýðým zaman kýskandý bütün papatyalar
bilsen kaç tebessümlerimi sakladým gecenin soðuk koynunda ve kederlerimizi avuturken sevda masallarýnda yarým kalan türkülerimizdi gözlerimizden saðanak saðanak boþalan
þimdi ... içimin kederlerin de uyutuyorum umutlarýmý biliyorum ki.. kirpiðimin ucunda doðmayacak sabahlara yeni düþler biriktiriyorum inatla ve bile bile yalanlara kanarak
ve zaman yine dudaklarýnýn kývrýmlarýnda kendini vuruyor izbe sokaklarýnda ki seslerimiz karýþýrken buz kesen trenlerin çýðlýklarýna
ve sen þimdi kýþ güneþine aldanýp donmuþ tebessümlerimi ýsýtmaya çalýþma kabus gecelerinde üþüyen ellerinle sen dokunurken saçlarýma ölüm yer arýyor tenimde kendine köþe bucak kaçmanýn faydasý yok bilirim aþkta
ki.. söyle bana ne vakit hüzünlü bir þarkýda yaðmalanmadý ki o çocuk gülüþlerim ve gözlerim aldanýrken kýþ güneþinin þaþasýna yüzümün gelinçikleri solmadý mý? ufak ufak
ve þimdi ben kalbime dayadýðým bu kör býçakta medetler umuyorum takvimden koparýlan son yaprak misali düþerken hayatýndan baðýþla beni kýþ güneþine aldanan bahar misali hasretinle yandý hayatým seninle aldýðým o her soluðum da tek sana doðdum ve tek sende öldüm zamanla
ay/su
Sosyal Medyada Paylaşın:
ay/su Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.