acýlarýma
sancýlarýma ragmen
yüzüm yinede nasýl güler
bir ben bilirim bir ben
bilmez kimse
kimse bilemez...
bir ben bilirim
kanayan yaralarýma inat ne umutlar
ne hayaller kurup besledigimi...
özgürlügün ne demek oldugunu
yaþamasamda bilirim..az çok
sevmeden
sevemeden
sevilemeden
çok seviyorum
diyemeden
aþk nedir
sevda nedir
bilmeden;
ögrenmeden
kendime koza örüp
kapanýp iç dünyama
yaþadým yýllarca ben...
sevmeyi ögrendim; senden
daha önceleri...
sevilmenin tadýný bilmezdim
yaþamýyordu sanki duygularým
yaþýyor gibi olsam da ben...
seviyordum
seviliyordum
çok mutluydum lakin
geç kalmýþtým sevmeye ben
neden karþýma çok geç çýktýn sen...
özgürlük degil dünyaya gelmek
diyorum ki; kuþlar bile özgür degil
kanat çýrpsalar da her gün özgürlüge
yaramaz bir çocugun attýgý taþ
sonlarý olur
belkide;
bir daha uçamazlar özgürce evrende...
ve özgür degil hiç kimse
çok sevse; sevilse bile...
özgür sadece düþlerimiz
Mavi gökyüzü gibi; Mavice.............
15 ÞUBAT /18:41 2016
M E L E K