KONUŞURKEN SEN

Her yürekte bir çocuk gibidir
Arada bir çocuk ca gülmek gerek
Gülüp eðlene bilse herkes her kelimeye.

Öyle birikiyor ki sitresler üst üste
Yanýnda gezen bile yüklenip gidiyor
Negatif enerjiyi
Kýrýyor istemeden, bir kalbi

Öfkeme hakim olamam ki
haksýzlýk görünce
Gecenin asik yüzü gelir aklima
Fýrsat vermez kendimi savunmama
Dalgalar birbiri üzerini ezip geçer
Vurdukça vurur suratýma
Kum taneleri

Geçmiþten geleceðe bilirsin
Her dediðine evet demeli
Kafese koyar sýn yureði
Konuþurken sen


Sonra da mutlu olmayý bekle benden.
Bir tebessüm ederim iþte
Hep öylesine yim, iþte ben
Sosyal Medyada Paylaşın: