Açelya
Öyle revnak,öyle Nazlý
Uzaktaydýn ,
dokunmaya aciz kalýrdým
suvarmak topraðýný gözyaþýmla
toz deðse yapraðýna,toza tavýr alýrdým
þarkýlar söylerdin bana muhayyel ses tonunla
bunca yýldýr neredeydin Açelya
Baþka çiçeklere gönüllü körlük benimkisi
Gözlerim bir kez hüzzamýna deðdi ya
Seni dermek iþtiyakýyla mecnun
Tüm hissiyatýmla,
Ve sen yüzyýllar kadar suskun
Bir çýnarýn gölgesinde görülen rüya
Sen yol geçmez vadideydin Açelya
Bilemedim
nevruz mu çok uzaktaydý
kýþ mý amansýz
sana çýkan yollarýmýn hepsi
ya heyelan ya çýð riski
göðsümde astýmsýz nefes gibi
hasretim antikalardan eski
nadideydin Açelya
Ve gün geldi,döþüme buket oldun Açelya
Sükunetle tanýþtým,
Yarýmdým,bütünlüðe kavuþtum
Beyazýma safvet
Yokluðuna mersiyeler yazan ben
Varlýðýnla yaþamaya alýþtým
Teker teker çýkarken merdivenlerden
Sen her zaman asudeydin Açelya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.