Bir İstanbul Sefası
Çýkýp þu Ýstanbul sokaklarýný
Adým adým gezen ayak,
Kesilse dermanýn senin de,
Yogunum demek gelir mi içinden?
Ve sonra bir köþeye kývrýlmak
Gecenin sessizliðinde yudum yudum
Ezaný tadan ey kulak!
Eksilmiþ olsa damarýnda o tiz,
Onun için Rab’býna yakarmak içinden
Ve bir mabedine yüz sürmek
Gece yumulup günüz sonsuza açýlan
Renklere tavýrla çalým atan ey göz!
Arzularmýsýn uzun uzadýya gönlünce
Üsküdarý seyretmek Çamlýca tepesinden
Ve mavi denizi, yeþil sahili güldürmek.
Bir gelinin boynundaki boncuklar gibi
Gök kubbesinde parlayan ey yýldýzlar!
Marmarayý yalamak mehtaba karþý
Sonra çöl kurdu gibi susamak içinden
Ve ne bu hal, diyerek kendine gücenmek
Ey sanatý sanatçýyý seven Ýstanbul!
Ey aþinalý kitabe, nükteli sözler
Ey yüce komutan Fatih bir daha kalkýp
Heybetinle hükmetmek gelirmi içinden
Ve Ýstanbul’u bir daha coþturmak.
29.05.1986 Türk Edebiyatý Vakfý Mansiyon ödülü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.