DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN

Bir düþ gördüm o gece
Düþlerin en güzeli
Sinop’a çaðýrýyordu beni
Sabahattin ALÝ

Çok ötelere aldý götürdü yolculuk boyu aklým beni
Ne düþler kurmuþlardý ONLAR ezelden beri

Eriþilmez ulaþýlmaz deðildi aslýnda hiç biri
Ýnsanca yaþamayý mutluluðu sevgiyi haykýrýyordu
Þiirleri türküleri yürekleri

Kesilmeye çalýþýlsa da sesleri
Daha da güçlü çýkýyordu nefesleri

Umudun özgürlüðün türküsünü söylüyordu
Duvardaki kýrýk telli sazlarý

Asýrlarca unutulmayacak iz býrakacak eserler yazýyordu kalemleri
Masmavi gökyüzüne yükseliyordu o asil ruhlarý

“Bir ruh, ancak bir benzerini bulduðu zaman ve bize, bizim aklýmýza, hesaplarýmýza danýþmaya lüzum bile görmeden, meydana çýkýyordu...
Biz ancak o zaman sahiden yaþamaya -ruhumuzla yaþamaya- baþlýyorduk”
Diyordu Sabahattin ALÝ

Bozuk düzene baþ kaldýrmanýn haklý isyanlarýydý suçlarý
Aydýn Devrimci Yurtseverdi adlarý
Onlar ki dünyaya mal olmuþ insanüstü varlýklardý

*****
Kutsal bir mabede ayak basar gibi girdim tarihi SÝNOP CEZAEVÝ’nin kapsýndan içeri
Tüm hücrelerim daðlandý
Daha çok bedenimin SOL yaný
Al seyreyle dedi gözlerim

Sen bunlarý yaþamadýn ki
Nereden bileceksin insan olmanýn
Toplumu aydýnlatmanýn
Yurtsever olmanýn
Böylesine aðýr bedellere mal olacaðýný

Zifiri zindan büsbütün açtý gözlerimi oysa
Tonlarca aðýrlýktaki prangalar
Tek ayak üstünde durulmayacak ýslak hücreler
Koðuþlar

Ve
Oralardan yayýlan teneffüs etmeye doyamayacaðýnýz tertemiz
Ýnsan kokularý

Yüreðimden sýzan gözyaþlarý ýþýktan bir yol olup
Gururla minnetle özlemle
Gezinmeye baþladý dört duvarýn arasýnda


Bir konsol.
Rutubetli duvarda eski bir Saz.
Bir köþede dürülmüþ bir Döþek
Gittikçe küçülen altý adet Bakýr kap

ÞÝÝRLER ÞÝÝRLER ÞÝÝRLER
YALNIZCA BÝR TANESÝ BÝLE BÝN ÖMRE BEDEL

Kapý giriþinde bilet giþesinde görevli genç güleç yüzlü bayanla laflýyorum iki taþ arasýnda.
Dünyanýn en güzel iþini yapýyorsun bir anlamda dedim.
Tebessümü yüzüne yayýldý derin ve manidar bir þekilde.
“Aynen öyle. Nasýl þükrediyorum Tanrý’ya bilseniz” dedi.


Yýldýz olur sana ýþýk tutarým
Bülbül olur pencerende öterim
Yer altýnda belki rahat yatarým
Yer üstünde çektiklerim dindi mi...

Sabahattin ALÝ


25 Þubat 1907. Doðum günün kutlu olsun ölümsüz ÝNSAN

Sosyal Medyada Paylaşın: