BU NEYİN NESİ

BU NEYÝN NESÝ
Bu neyin nesi gardaþ, eþitlik nerden çýktý
Biz kundakta anaya yar diyerek büyüdük
Kapalý gönlümüzde nice nehirler aktý
Kadýna yan bakmaya þer diyerek büyüdük

Hayatýn otlaðýnda yokuþu, düzümüz var
Yaradan’a sevgimiz, birazda nazýmýz var
Ýnsanoðluyuz elbet, varlýkta gözümüz var
Nasipte ki payýmýz ter diyerek büyüdük

Sitemimiz yüzedir, konuþmayýz arkadan
Narin dost ellerine selam saldýk þarkýdan
Edebi takýnmamýz, ne roldür ne korkudan
Buradan ötesi de var diyerek büyüdük

Þeytanýn pabucunu doðarken attýk dama
Kalpte dikiþ tutmadý zamane denen yama
Bir kulp takýp küfretmek kolay gelirdi ama
Yetmiþ iki millete bir diyerek büyüdük

En sefil anda bile sabýrdý sevgi sunan
Kanýmýz içe aktý arzuydu harda yanan
Takýnýp takýþtýrmak iþe yaramaz canan
Güzel de güzelliðe ar diyerek büyüdük

Çiftci baba deyiþim kalemde ki emektir
Baðrýnda ki sevdayý yaþamayan dönektir
Sakal, býyýk atadan kalma bir gelenektir
Adamlýk emek ister, zor diyerek büyüdük
Ahmet Çiftci

Sosyal Medyada Paylaşın: