KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Aklımı Yitirmediğim Vakitler..
Alıp başını gitmek gelir bazen insanın içinden. Çok uzaklara, kaçabilecek olsa kendinden bile uzaklara.
Değişen bir şey olduğu da söylenemez. Akıldakilerdir kaçmak istenenler. Öyle yapışıp kalır ki düşünceler insana. Kimi zaman zehirlidir, kimi zamanda boş.
Kendime yenik düştüğüm vakitlerden birinde; gitmek istedim uzaklara. Gittim de. Adım attığım her yer aynıydı sanki. Her sokak, her ev, her çocuk, gökyüzü ve tüm insanlar hepsi aynı.
Aynı olan aklımdaki soru işaretleri ve karmaşaydı aslında. Çözmek istedikçe battığım, battıkça nefessiz kaldığım.
Kurtulmak kolay gibi görünse de, doktorumun söylemiş olduğu gibi. Her insan aynı güce sahip değildi, kimileri kolay çözerken tüm karmaşaları, kimileride içinden çıkamaz derdi. Ben içinden çıkamazlar kısmında yer alıyorum ne yazık ki.
Yer, şehir ya da hayat değil değiştirmem gereken. Yalnızca saplantı diye adlandırdığım tüm aklı meşgul eden aynı zaman da insanı harabeye çeviren ne varsa onlardan kurtulmak mesele.
Zararlı şeylerden kurtulmak elbette zor, bunlar aklın karmaşası olsa dahi…
Hayata yeni bir ışık gerek her zaman.
Ve ben ışığımı buldum artık. Karanlıklardan kurtulmalı insanlar. Karanlık eden insanlardan bile..
Paylaşmak ne güzel hayatı… ve tek dileğim hepimizin aklı, ve yüreği saf ve temizlikler içerisinde aydınlık yaşasın…
Aydınlığıma merhaba…
YORUMLAR
karanlıklardan şikayet aydınlığı aramayı,aydınlığı oluşturmayı ve yarını daha aydın kılma umudu da gerektirir.Aydınlıklar dolu yeni yazılara kalemine sağlık
Bazen karanlığa sığınmak ,sus olmak sus kalmak ..olgunluğun getirileri..kötüyü görmeden iyiyi tanıyamayız farkına varamayız en azından,zıtlıkla karşıla cağız ki farkında lığımız ortaya çıksın....
bir uzun yol ,bu yolun sonunda ne göreceğiz,ne yaşayacağız muamma.
öyle ise geçmişe bakmadan günün içindeki saliseyi yaşamaya bakalım..yeni gördüm bu yazıyı
biraz incitti biraz düşündürdü ..yüreğinden öpüyorum..aydınlıkların seni hiç acıtmayacak eminim..
Arkadaş aydınlığın hayırlı olsun. Dilerim seni hiçbir zaman yalnız bırakmaz.İnsanın hayatında dostluklar olmalı. Olmalı ki, terk edilişin ardında veya acının bağrınıza yerleştiği bir anda; harabenin yıkılmasına engel olsun.
Ve tabi en büyük destek bizi Yaradan'a teslimiyet.
Sevgiler.
