Altı,yedi yıl önce Nobel Ödüllü Yazar G.Garcia Marguez’in "Anlatmak İçin Yaşamak" adlı ve bir tür otobiyografisi sayılabilecek kitabını okumuştum.
Kitabın girişinde "annesinin evini satması için,kendisinden yardım istenmesini "anlatmaya başlıyordu yazar.
Tasvirler,çocukluk anıları,o evin yaşamındaki yeri,evlerinin olduğu sokak...Anlat anlat tam 75 (yetmiş beş)sayfa devam etmişti bu satırlar ve sonuçta annesi de evini "satmaktan" vazgeçmişti.
Bu nasıl bir sabır ve yazıydı ki bir küçücük konuda bile 70-75 sayma "döktürmek" herkesin yapacağı iş olamaz diye düşünmüş;yazara da gıpta ederek,okumuştum adı geçen kitabı...
........
En son olarak da Reha Çamuroğlu’nun " Sultan Selahaddin El Kürdi" adlı kitabını okudum.
Kitap Yusuf’la başlıyor,tasvirler,anılar,kahramanlıklar...oku oku ki Selahaddin’i bulasın!
Tam 93(Doksan üç) sayfa.
Kitabın tam bu sayfasına gelince de ana adı Yusuf olan genç kahramana Şam’ın fatihi Sultan Nureddin tarafından "Selahaddin" adının verilmesi...
........
Bu örnekler bana yazmanın ne kadar da "meşakkatli" bir iş olup,sabır gerektirdiğini anlatan güzel iki "örnek" oldu.
Sizlerin de bilmesini-bilseniz de tekraren hatırlamanızı-istedim/istiyorum.