ALTIN RIHLI İKİ KELİME

• 7 Aralık 2011 Çarşamba 22:52:32

ALTIN RIHLI İKİ KELİME
Şiire aşinalığım, çocukluğumda Elif Ninemden (Annemin analığı) dinlediğim manilerle başladı. O manilerin bende bıraktığı derin izleri yıllar sonra yazdığım ilk şiir denemelerimde fark ettim. Liseyi bitirdiğimde ise bir defter dolusu manzume ( O yıllarda şiir) vardı duygularımı anlatan. Bu yazma isteği beni Edebiyat Fakültesine yönlendirdi ki ben gerçek şiiri orada öğrendim. Çok geçmeden bir şey daha öğrendim ki lisede yazdıklarım şiir değildi.
Aldığım edebiyat eğitiminden dolayı sanatçı olmak için önce çırak olmak gerektiğini de öğrenmiştim bu arada. Ve bu yüzden kâh Faruk Nafiz’le “Ulukışla yolundan Orta Anadolu’ya” yol aldım kâh Yahya Kemal’le birlikte “Günlerce siyah ufka baktım gözlerim nemli” Kimi zaman da “Hasret beni cayır cayır yakarken bedenimde buzdan bir el yürüdü” Recaizade Mahmut Ekrem misali. Fakülteden mezun olduğumda ise “İstanbul’u dinliyordum gözlerim kapalı” gönlüm açık.
1990’lı yıllara doğru duygularım sel olup taşmaya başladı kalemimden şiir olarak. Bu sel, bazen ölüm, bazen ölümden beter ayrılık, bazen Erdemli’nin doyumsuz güzelliği, bazen de aşk olup akıyordu gönül kaynağımdan. Zaman zaman selin sona ereceğini düşünüp ürpersem de çok geçmeden yanıldığımın farkına varıyordum. Ve o sel aktı, aktı, aktı…
Derken seneler geçip de “Kırklara erişti yaşım nihayet / Teneşir paklasa korkum mu olur? / Unumu eledim astım eleği / Der isem ölüden farkım mı olur?” şeklindeki mısralarımla yıllara peşrev attığım bir gecede bir rüya gördüm. Rüyamda köpük köpük duvağı olan bir gelin vardı. Gelinin çok güzel olduğunu hissediyor ama yüzüne bir türlü bakamıyordum. Ben kan ter içinde kıvranırken rahmetli babam “Yüz görümlüğünü tak oğlum!” dedi. Cebime elimi attığımda kırmızı- beyaz renkli bir hediye paketi buldum. Uzun uğraşlar sonucunda açılan paketten bir mücevher kutusu, kutudan da bir kitap çıktı. Ve ben hayal kırıklığı içerisinde tam geri dönecektim ki bu defa da üniversiteden hocam Prof. Dr. Saim Sakaoğlu “ Evladım, sakın ha! Vaz geçme!” deyince büyük bir şevkle kitaba yöneldim. O esnada gelin de bana doğru birkaç adım atıp durdu.
Artık ikimiz de gözlerimizi kamaştıran bir ışık huzmesi şeklindeki kitaba bakıyorduk. Dikkatle baktığımda paha biçilemez incilerle süslenmiş altın rıhlı iki kelimeyi okudum.
YÜZ GÖRÜMLÜĞÜ
Murat ARICI