Yalnız yürümeyeceksin sevgili… Yanında her zaman hüzün, gözyaşı, keşkeler, pişmanlıkların olacak. Bense senin tam tersin istikamette çoğu zaman umutlu ve sevgi dolu olarak huzura doğru yürüyeceğim…


Biraz kırgınım sana, olması gerekenden daha az olsa da; “neden ben” sorularını sordurttuğun için, sevgimi anlamamakta ısrar ettiğin için ve en zor anımda ansızın terk ettiğin için-biraz kırgınım sana!

Soğuk terler dökmek nedir sende gördüm ben. Başımı yastığa koyduğumda, kâbus dolu gecelerimde ansızın uyanmalarımda yastığımın gözyaşı seline maruz kalışını hep sende gördüm. Erkekler ağlamaz tezini yıkamalarım hep senden sonra oldu. Erkeklere karşı söylenen ne kadar ağır söz varsa bütün tabuları yıkışım hep seninle oldu ve ben bu yüzden ne yapsam daha azıyla yetinemiyorum hiçbir şeyin. Sevmekse ölürcesine, ağlamaksa ömürcesine…

Artık bunu bil sevgilim, ben kavuşmaların acemisiyim, ayrılıkların ustasıyım! Öyle ahlarla-vahlarla, bilmem kaç soy-sop öncesine küfürlerle, beddualarla hiç yüreğimi söndürtmem. Sakın aldanma çabuk ayrıldığımıza, dedim ya ben kavuşmaların acemisiyim, yürekten bağlılıklarınsa ta kendisiyim! Bu yüzden aramızdaki fark hiç kapanmayacak seninle!


Sana ne desem bilmiyorum ki artık; çok sevenim olmadı; belki de ben inandıramadım sevgimi, yetmedi, belki değer görmedi. Ama hiç kimseyi daha az sevmekle yanıltmadım, kalbimle kandırmadım asla! Suçlu, kabahatli kim diye hiç düşünmedim! Keşkelere aldanmadım... Çok klasik olacak ama ben sadece "hep çok sevdim!"

Sözlerimdeki çelişkiye bakma sen yinede güzel sevgilim, sensizlikten ne yapsam kar etmiyor artık, saçmaladıkça unutacağımı sanıyorum hepsi bu! Yalnızlık zor be sevgili… Hiç bir ses yok evde. Ne zaman asılı örümcek görsem duvarda hemen oracıkta sarılasım geliyor. Benim ruhum sırılsıklam âşık olmuş sana, bedenim milyonlarca yıllık fosil olsa ne ye yarar bundan sonra…

Her şey boşuna aslında sevgilim... Sen bu hayatta yüreğinden bir parça verebilmeyi bir eksiklik görmüyorsan ve tanımadığın birisinden bile bir tebessümü hala alabiliyorsan değme gitsin keyfine! Ömür dediğin kaç gündür ki; sen birine ne kadar güzel bakabiliyorsan o kadarsın işte! Velhasıl yürekten yaşadın mı nice boşluklar nasıl da dolup taşıyor değil mi? Bu yüzden bedenin benden kaç kilometre uzak olsa da, yerin kalbimde her zaman daimi olacaktır…

Çoğu çok sevince mutlu olsun ister sevdiğinin. Benim dualarım ayrılınca daha da çoğalsa da istemem senden daha az mutlu olmayı…

ama yine de biraz kırgınım sana...

EMRE ONBEY (sizden biri/belki sen)