İntiharıma 30 gün kala

• 23 Ocak 2011 Pazar 13:42:28

Yürüyorum merdivenimde;Sesin kulaklarımı yırtarcasına sözlerin ruhumu boğarcasına yürüyorum.piyanistim belkide notalarım ağır kulaklarım sağır kalbimle bastırıyorum düşlerimi idam meydanında gardiyanlarıma astırıyorum.Belkide hastayım artık bilinmezliğin ortasındayım sağımda sen solumda kırık dökük kareler kayboluyorum her nefesimde rıhtımımda beklıyorum bankımda bir elimde sessizlik gözümde ise ölüm kokuyor ciğerlerimi sökercesine soluyorum ve
ağlıyorum zamana dair boğuluyorum kimi zaman hıçkırıklarımda bitmek bilmiyor yakarışlarım ağıt yakıyorum dudaklarım büzüşüyor kendimi çıkmazlarda arıyorum.biliyorum ki aşkı;aşk bir tazminat ya toplu alırsın paranı yada ay ve gün acı çekerek üçer beşer toplarsın yürek harçlıklarını aşk bir alkıştır ritimi tutturmak bir hayli zordur şarkı kaçarsa nota nota başladığın yere geri dönersin diyor dilim sensizliğe.YİNE BİR ZİL SESİ YİNE YAKARIŞ GÖNLÜME ESİRİNİM BELKİDE GECE GECE SESSİZCE ILIMAN KIŞ İKLİMİMDE ANLAMSIZ SÖZLER YÜREK BURKAN GÖZLER,Yine bir sonbahar ayrılık vakti düşler çare’siz düşünceler pare’sizKelimeler işgal etmiş sensizliğimde,sövüyorum aşk adına,duygular ağır bakışlar iğneleyici sövüyorum üçer beşer...Bende ondan geriye kalanları sövüyorum onlarda beni çaresiz bırakıp gitsinler diye ağır ağır sövüyorum anlamlarına bakmadan hayatımda ne varsa sövüyorum dış kapının mandalına kadar iç çekiyorum gözlerim nemleniyor dudaklarım büzüşüyor kaşlarımı çatıyorum sövüyorum ve seni seviyorum... Aslında her şey bir bardak suyla başladı benim yutkunamadığım bir damla su gibiydi aşk sadece hıçkırıklara boğulduğum basitçe görülen bir damla su idi belkide beni hayalsizliğe sevk eden ben ise hıçkırdığımı bile bile yudumladım her defasında zevk alarak boğazımda gezdirip durdum aslında bir damla suydu beni kendimden alan bedenimi ruhumdan çalan kimi zaman üçkuruşa satan bazen ise neşe’me neşe katan denizimde gemileri batan uzanıp yatağımda yatan belkide göremediğim büyük bir yalan veya avutmak için söylenen bir toz pembe gibiydim tozlarımda kaybolan.Belkide umutlarım pare pare kimi zaman yitirilmiş pek zamanda bitirilmiş alçakça akşamlarca koşar giderim buralardan geçmişe dair ne varsa sırtımdaki çuvalımda ne zaman belli nede ardı sıra kalan belli mertliğim iki tane kahpenin dilinden çıkacaksa öyle mertliği neylerim.benden selam olsun o yare gül kokusu dolar didem didem ciğerlerime bir oğuz hikayesi dolaşır şehrin bucak bucak viran kasabalarında bilinir ki aşkın şairi olmak kelimelerle değil gözlerle vurgulanır.Biliyorum ki sadece intiharıma 29 gün kaldı ölünün arkasından yas tutarcasına dertlerime her saniye dert katarcasına sensizlikte ruhuma büyük yalanlar atarcasına zarardayım hemde bir ülkeyi batıracak kadar belkide...