GEL OTUR ŞÖYLE YANIMA CANIM...

• 10 Ocak 2011 Pazartesi 11:32:08

Biraz daha cesur olup,başlıkta yazdıgım gibi eşimi karşıma alıp konuşabilmeyi çok isterdim.
Nasıl bir belanın içinde oldugumu,hepimizin sabır ve sukunet içinde olmamız gerektigini,benim güçlü oldugumu anlatabilirdim ona. Ama yapamadım.Bunun yerine şimdi ben Ercan,la ne yapacagım.Nasıl baş edecegim diye düşünmeye başladım.
Onu iyi tanırım.1969 yılından beri uzun bir beraberligimiz var.Neye nasıl tepki verebilecegini çok iyi tahmin ederim.Konu ben oluncada hassastır şüphem yok.Gayet iyi biliyorumki bende ki bu olumsuzlugu duyunca huysuzlanacaktır.Çocuklara takacaktır.Elbette benim için daha iyi daha güzel şeyler yapmak çabası ama kaldıramıyacak ve herkese hırçın davranacaktı.Bu en son istedigim şeydi.Ve bu ruh halimlede hiç bu elektrikli havayı solumak istemiyordum.Dahada yıpranacagımı düşündüm.O, zaten ailesi tarafından sevgi ve sadakate hasret bırakılmış biriydi ve yeni bir yıkımı sırtına yükleyemezdim.
Dogrusu onunla güzel günler yaşadık.Sevgisini ilgisini hiç esirgemedi benden.Bende
ona günlügüme yazmaya karar verdim.Anneme oldugu gibi...
Tarih 09.05.2006...Eşime yani Ercan,a
Canım benim....biliyormusun canım acıyor canım.Hemde çok acıyor.Zannetmeki bu ölüm korkusu.Nasılsa bir gün gidecegim.Kaçınılmaz.Bundan korkmuyorum.Sana,yavrularıma,anama ve kardeşlerime yaşatabilecegim üzüntülerden ve sizden ayrılmak zorunda oldugum duygusundan ürküyorum.Hepinizin bana olan düşkünlügünü bilmesem belki daha rahat konuşurdum.Ama şimdi yapamıyacagımı gördüm.Kendi kendime konuşabilme size derdimi açabilme provası yaptıgımda bile bogazıma bir şeyler dügümleniyor.Aglıyorum.Bunu senin karşında yapamam.Ben sizlere acizligi,çaresizligimi gösterem.Eger bana bir şey olursa beni öyle naçar hatırlamanızı istemem.Bu nedenle gün gelip günlügümü okudugunda neden böyle bir davranışta bulundugumu daha iyi anlayıp bana hak verebilirsin.Zaten sen beni iyi tanırsın.Acılarım taşmadıkça kimseyle paylaşmam.İçime gömerim.Şaka bir yana bende de ne iç varmış...at at bir türlü dolmadı.Dipsiz kuyu sanki.
Ama bu sefer canım sol yanımda...gögsümde bir meret çıktı.On dakika içinde bana kansersin dediler.Derhal ameliyat dediler.Koridorda tutunacak bir şey ler aradım.Hastahane bahçesinde tam dört saat tık demeden otudum.Eve nasıl gidecegimi,bunu sizlere nasıl söyleyecegimi bilemedim.Bilemedim işte.Beni anla.Ve bana bir şey olursa kızlarımıza sahip ol.Onlara hem baba hem ana ol.Seni hep sevdim.Bana yaşattıgın güzellikler ve bu cevher gibi dört evlat için teşekkür ediyorum.Hoşçakal canımm.
İşte böyle...o gün hastahaneden eve dönerken dolmuşta ...canım acıyor canım... şiirimi yazmıştım.Şiir deftermde var.
Ben sevgiyi başka bir biçimde yaşıyorum.Biraz zor ama başarabildim.Sevmek cicim bicim demek degil bana göre.Sevmek kendinden önce sevenini düşünmektir.Onlara hep en iyisini verebilme çabası.Onlara gelecek her olumsuzluga gözünüzü kırpmadam siper olmak çabasıdır.
Hepinize saglık ve sevmeye deger canlar dilerim.

Sergül kandemir 10.01.2011 ANKARA