~~hancı ve yolcu~~

• 12 Aralık 2010 Pazar 13:17:04

YOLCU:

Yabancı bir şehrin caddelerini keşfedercesine merakla dolaşırken
ürküten kalabalığında kaybolan çekingenliğimle, kendimi gözlerinin eşiğinde
buldum.
Hiç tanımadığım bir evin kapısını çalmak gibi; hani asık suratlı, nemrut yüzlü
aksi bir ihtiyar açacakmışçasına kapıyı yüreğin haddinden fazla telaşla atar ya;
işte öyle çalıyorum şimdi kapını.
Belki de bu heyecan sürükledi beni bu çılgın serüvene. Cevapların merakla
beklediğim bir sır olsa da şimdilik sende, sözlerin tüm heyecanıyla parlasın
istiyorum sana hayran gözlerimde.

Bir yabancı var şimdi kapında, hakkında hiç bir şey bilmediğin, (merakta
etmiyorum dediğini duyar gibiyim.) Boşa harcayacak vaktinin olmadığı gerçeği
ve endişeli sorular çoğalırken beyninde, değmeyeceğim düşüncesinde bir kanaat
yükseliyor içindeki o hain seste.

Oysa üzerinde durma gereği görmediğin bir an; tıpkı yol kenarında duran piyango
satıcısının önünden geçerken, ikramiye çıkacağına ihtimal vermediğin için, aldırmadan
geçtiğin ve beş adım sonra bir çığ gibi içinde yükselen acabanın ayaklarını geri geri
sürüklemek istemesi kadar pişmanlık dolu...

Şimdi bu cılız ihtimale istinaden yazıyorum. Yüreğimin beni götürdüğü
alıp sana getirdiği yerden. Yanlız bir kalbin ısrarı ile çalıyorum kapını ve ürküyorum
aksi bir tepki alabileceğim yüzünden. Umarım endişelerim yerini tatlı tebessüme
bırakır ve bir umut cümlesi akseder meraklı gözlerimde. Şimdilik hoşça kal diyorum.
En yakın zamanda cevabını vermen dileğiyle.


HANCI:

zaman eski zaman olsa kapılar kapanmazmış asla duymuşsundur , bilirsin işte ... ama zaman eski zaman değil... Bende yeni zamanın korkan insanlarından değilim Tanrı misafirisin!Hiç tanımadığı bir insana vaktini ayırıp onca duygu boşaltmış biri için MERHABA eksik olurdu karşılığını vermek lazım gelir. Hayatım boyunca keşke yapsaydım dememek için yaptım bende her şeyi ama, bu cümlelere karşılık vermek yol kenarındaki bilet satıcısından bilet alma ihtimalinden çok daha yüksek... Çünkü duygular ve kelimeler önemlidir bu kadar alelade kullanılmamalı bence,herkese sarf edilmemeli! Düşündürüyor ki bana (doğru yada yanlış bilemiyorum)hayatın boyunca hiç yara almamışsınki bu kadar korkuyorsun incitilmekten yada bunca şiir yazabilen duyguların akıtıcısı acılardır insanı insan yapan aslında bilmez misin?...Yoksa çok mu acı çektim diyeceksin ve bir ağız dolusu anın mı var şimdilerde üstü tozlanmış bir sandıkta kilitli?Seni bana getiren ne bilmiyorum ama hayatta kader diye bir şey var ...MUTLU KAL...


YOLCU :

gitme vak ti gelmişse gitmeli insan
yada kalmalı
tüm kökleri koksalmışsa paha biçilemez bir lisanda kalem tutan parmaklara
yüreğimin de sana mutlaka vakti olmalı
bir çok birikmiş ani bir çoğu suskun
bırak yüreğim hep bırakıldığı yerde dursun

merak etme gitme telaşım yok
kalıcıyım bu handa
yada aynı yerde durduğunu sanan bir yolcu

ee kim kaldı eskilerden
bir ben olduğumu sanırdım şimdi birde sen

HANCI:

elbet gitmeli yada elbet kalmalı insan zaten biz bir varmış bir yokmuş değilmiyiz? vakit değerli, duygular önemli, anılarsa kıymetlidir...hiç birine dokunma niyetinde değilim.herkes kalmak ister bir handa zordur yolcu olmak! ama buralara gelmez kimseler ,gelemez aslında... buraya gelen yol sarp dikenli ve göz korkutacak kadar tehlikeli. hansa kıymet bilene pamuk gibi bilmeyene çivi gibi...


YOLCU:

Malum yolcuyuz çok han gördük çokça da yol
senin sarp dediklerin ova idi
diken dediklerinin üzeri gül
bakmadan önce görmek lazım
görmek için ılık bir rüzgar
bu yolcuya lazım olanda
pamuktan elleri olan
ve çivi gibi bakan bir yar

HANCI:

bir yar olmak değildir belki kaderde yazan biraz hoyratım çünkü ele avuca sığmam...yorulursun aldırmam...çünkü ben kalp taşımam...kalbe girecek adam tanımam...eminim çokça hanlar gördün belki çokça da yolcu ama uzaktan hoş gelir davulun sesi görmeden yaşamadan ahkam kesme derim.kendine güven hoştur elbet ama kendini bilmekte bir başka hoş...


YOLCU:

amacım boş bir yolculuk değil elbet
bir sonu mutlaka var
olmalıda zaten
manası mühim
bir oka dar kıymetli
hem de çok derin

çok Rabat tan geçti ömür
ne kervansaraylar gördü
hepsinin ışığı şafakla
bir nefeste söndü

bil ki kendime güvenim aleme ibret
sen sorgulama sadece sabret
bu yolculuğun sonunu merak ediyorsun ya
sonu taç mahal olacak elbet

YAZANLAR :

YOLCU: Serdar KURT

HANCI: Tuğba ...