SEN,BEN VE BİZ

• 10 Ekim 2010 Pazar 00:08:40

Emek verilmeden elde edilen değerlerin kıymeti bilinmezmiş… Öyledir de zaten… Emek verdiğimizde, ter döktüğümüz, onu elde etmek için uğraştığımız ne olursa olsun, değerini biliriz… Çünkü, ona emek veririz, onun için uğraşırız. Hayallerimizi ekleriz… Onu, her türlü tehlikeden korumak isteriz… Sevdiğimizi, herkesten, her şeyden kıskanırız… Onu kaybetmekten korkarız… Gözlerimiz hep onu görmek ister, onun kokusunu, onun sesini duymak isteriz… Her an yanımızda olsun isteriz… Ellerinden sıkıca tutmak, ona sarılmak isteriz…

Buna aşk diyorlar işte sevgilim…

Sevgi de aşk da emek ister sevdiğim… Sen de, ben de o emeği fazlasıyla verdik… Bir sınavdı bizim için… Sınavdan başarısız çıkarsak, tamamen kaybedecektik birbirimizi… Bir ömür boyu, bir daha görüşmeyecek, belki de nefret edecektik… Sınavı başarılı bir şekilde atlattık… Sen beni kazandın, ben de seni kazandım…

Sanki, bir asırdır tanıyorum seni… Sensizliğe inat, seninleyim her an, her saniye, her salise… Seni düşünmediğim bir an bile yok… Ruhum, bedenimden çıkıp, kanatlanıyor ve yanına geliyorum sanki… Ben, senim, sen bensin... Yani biziz…

Yüzünü görmediğim, sesini duymadığım zamanlar, bir garip hissediyorum kendimi… Kimsesiz, ıssız ve sessiz… Yüzüm gülmüyor, dilim söylemiyor, sol yanım acıyor… Fakat biliyorum ki, sen de beni düşünüyor, hissediyor ve görüyorsun… Aynı şeyleri düşünüyoruz aynı anda… Aynı şeyleri hissediyoruz… Bunları düşündüğümde, yüzüm aydınlanıyor, küçük bir gülümseme oluşuyor dudaklarımda… O gülümseme uzun bir zaman kaybolmuyor, sesini duyduğum, yüzünü gördüğümde büyüyor, büyüyor kocaman oluyor… Tıpkı kalbimdeki sevgin gibi…

Aşk buysa eğer ben sana aşığım… Seni delicesine seviyorum… Sen, her şeye değersin… Sen, benim için çok değerlisin…