BİR ÖZLEYİŞ ÖYKÜSÜ

• 3 Mart 2010 Çarşamba 05:29:42

Anılara ve özlemlere sığınarak atmak istedim üşümüşlüğümü bu gece...Bir fotoğraf karesinde buldum özlediğim birlikteliği...Geçmişe ait elli yıllık bir fotoğrafta aradım ana,baba sıcaklığını,şevkatini...Uzun uzun seyrettim önce...ne çok görmek istemiştim sizi böyle yanyana,hiç göremediğim o berberliği birden bir fotoğrafın karesinde yakaladım bu gece.Eskimiş,solmuş bir fotoğraf karesinde aradım çocuksu mutluluğumu...Uzun,uzun seyrettim sizi bir sinema perdesinde uzun metrajlı bir filmi seyreder gibi,sonra ekrana uzattım ellerimi,ellerini tuttum usulca ,parmaklarımı gezdirdim yüzünde,sevdim okşadım babam seni sessizce..Gözyaşlarım sel misali bir fotoğrafın karesinde gidermek istedim sana olan özlemimi.Birden seninle konuşmaya başladım...Ne çok ağlamak istemiştim omuzlarında boynuna sarılarak, çıkmaz sokaklarda gezindiğim zamanlarda.Ne çok özlemiştim,seni doyasıya öpmek,koklamak,hiç hissedemediğim varlığına sarılmak ve öylece zamanı durdurmak...Ne çok istemiştim sıcaklığını ayaz gecelerin soğukluğunda,yalnız gecelerin koynunda ne çok...
Belleğimde kalan bir kare daha var,o resimlere yansımamış ama belleğimin en derinlerinde resimleşmiş,bilmem hatırlıyormusun hani sokak kapısının tam arkasında asılı duran küçük bir ayna vardı ve sen ne zaman giyinip o aynanın karşısına geçsen,ben tam arkanda duru rve seni hayran hayran seyrederdim.Aynaya aksetmezdi görüntüm,çünki çok küçüktüm.Belkide...belkide ayna küçüktü beni sana gösterememişti bu yüzden hiç....ama ben senin o aynaya her bakışında saçını tarayışlarını,kaşlarına yön verişlerini ve çocuksu hayranlığımı belleğime resmettim ve asla unutmadım babam...
Sana ihtiyacım olan tüm zamanlarda sen,beni sensizlikle cezalandırdın hiç haketmediğim halde,tüm zamanlarda babasızlık acısını hep hissettirdin hüzünlerle dolu gecelerde.Hiç haketmediğim halde sendeki sevgiyi aradım ömrümce....Ne katım nede yatım olsun istedim.Şevkatli bir bakış,sevgi dolu bir yürek,sıcaklığını istediğim sarmalardı sende.
Eski bir resmin karesinde yakaladım bu gece ana baba eksikliğini...bu yaşta bile asla dindirilemeyen izahsız bir özlem ateşi kavurdu yine yüreğimi.İçimden sesiz bir feryat koptu isyan kokulu..Göz pınarlarımdaki yağmurlar çılgınca coştu...O eski resim karesinde gidermek istedim sana olan susamışlığım.Biliyormusun en çok bugünlerde hissediyorum sensizliği,galiba hala bir yanım senin eksikliğinle dolu,galiba değil hep bu vardı biliyormusun,hep senin eksikliğin vardı yerini kimsenin dolduramadığı bir sensizlik.Belkide son veda anına kadar sürecek sessiz sensizlik.
Biliyormusun benim senli anılarımda yok birilerine anlatacak....Birilerine banim babam diyere anlatmaya başlayacağım senli hiçbir anım yok...
Şimdilerde düşünüyorumda o sevgiyi bulmak için ne çok yanlış kapı çaldım,sonra ardıma bakmadan geri döndüm.
Biliyormusun babam ben hala sessizce sığınacak bir liman arıyorum,ben hala kulağıma canım kızım sana güveniyorum ve seni çok seviyorum diyecek o sesi arıyorum rüyalarımda,ben hala sen benim canımsın diyecek beni ben edecek o yalın sevginin hasretiyle kavruluyorum...Baba diyerek sarılacağım o sevgiyi arıyorum yalnızlığımda,beni sensiz bıraktığın bu hayat denen zor yolda.