KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1256 Okunma
- 14 Yorum
- 0 Beğeni
SAKAR DA DEĞİLİM AMA _3
Ah be ablam ömrüm boyunca ne işler açtın başıma! Ama ne olursa olsun ben seni çok seviyorum…
Cuma günüydü; öğretmenimiz ders anlatmaya o kadar dalmış ki! Zil çaldığı halde anlatmaya devam ediyor. Tüm okul kar altında toplanmış bayrak töreni için bekliyorlar. Müdürümüz kulakları çınlasın haber göndermiş sınıfa “çabuk insinler aşağı tören yapılacak”. Öğretmenimiz apar topar aman dedi çabuk olun müdürü kızdırmayalım fazla. Oysa müdür haklıydı millet aşağıda karın altında donuyor!
Hazır olan arkadaşlarım apar topar çıktılar dışarı ben ise çene yapacağım diye yazamadığım ödevlerimi yazıyorum defterime. O sırada ablam geldi telaşla nerde kaldım diye. Kapıdan kızarak giriyor:
_ Nerdesin sen yaa! İnsene aşağıya.
_ Tamam abla çantamı toplayım geliyorum.
Sınıfta da iki üç arkadaş kalmışız halen tahtayı defterine geçiren.
Ablam baktı olacak gibi değil çantamı toplamaya gelmeye karar verdi.
Hanımefendi o kadar burnu havada yürür ki önüne değil havaya bakar yürürken!
Bir baktık ablam yerlerde sürünüyor!
Yere kalem düşüren arkadaşım tam eğilmiş kalemini alacak; o sıra hanımefendi takılmış çocuğa ve üstüne düşmüş. Oğlancağızda şaşkın ne yapacağını bilemiyor. Ablam ondan şaşkın kalkmak aklına gelmiyor oğlanın üstünde yüzü kızarmış vaziyette. Neyse ağlamaklı kalktı üstünü başını çırparken bir taraftan da çantasını arıyor omzunda yok.
Arkadaşımda kalktı ablamın düşürdüğü yerde halen şakın bakıyor ama bu saniyelik olay asırlar gibi. Bana kızıyor ablam “Hep senin yüzünden vaktinde çıkmıyorsun sınıftan” diye. ( Benim ne suçum var halen anlamış değilim ama neyse) “Çantam nerde beee!” diye bağırırken arkadaşım çantasının yerini gösteriyor…
Çanta ablam düştüğü zaman arkadaşımın boynuna kolye gibi asılmış. O da fark etmemiş utancından ve telaştan. (Ee düşünsenize arkadaşlarınızın gözü önünde bir kız üzerine boylu boyunca yatıyor! Çokta utangaçtı zavallım. Kızlarla konuşmazdı bile ve başına böyle bir şey gelmiş.) çıkardı çantayı boynundan ablama uzattı “burada işte kızma” diye. Ablam çantasını almasıyla kolumdan tuttuğu gibi aşağı indirdi ve kendi sırasına gitti.
Biz aşağı inene kadar şöhretimiz çoktan yayılmış okula. Bayrak töreni o gün geçmek bilmedi çünkü müdür kızarak üç kez okuttu İstiklal Marşını. Normalde tüm okul büyük bir şevkle okurken Marşımızı kıkır kıkır gülerken tüm okul ciddiyetsiz bir şekilde söyleyince müdürümüzde haklı olarak tekrarlattı durdu. Öğretmenlerimizde öğrenmiş durumu onlarda da gülmek ile ciddiyet arası bir hâl.
Olan zavallı arkadaşıma olmuştu ve utancından üç gün rapor almıştı. O kadar utangaçtı yani. Zaten okulda meşhur olmamızda onun utangaçlığı yüzündendi. Ama bizim için her zaman tatlı bir anı olarak kaldı. En önemlisi de ablam o günden sonra bir karış olan burnunu indirip önüne bakmayı ve öyle yürümeyi öğrendi.
Serap Baycan
YORUMLAR
vallahi aklıma şimdi benim ablam geldi, ne çektim bende onun elinden ne tongalara düşürdü beni..
sevgili serap özellikle okurken gülmemek elde değil, özellikle İstiklal Marşı okunurken ki hallerinizi tahmin edebiliyorum..
buraya daha çok güldüm..
yüreğine saglık canım..
Bana hiçte yabancı gelmiyor anlattıkların Serapcığım:)) İki kız annesi olarak buna benzer hergün bir olayla geliyorlar hala kızlarım, tabii bizde de gülme krizleri mevcut ailece:)))
Çok güzel kaleme alıyorsun , lütfen devam çok başarılısın
Kutluyorum yürekten
Selam ve sevgilerimle
çok güldüm, gerçekten çok güldüm...
çok tatlı bir hatıraydı, okul yıllarıma gittim,
ve tebessümle döndüm yazıya...
dilerim güne düşerde yüzler tebessümle aydınlanır...
tebrik ederim canım.
Sen var ya sen ben seni çok seviyorum Serapcığım. Gündüz işlerim yüzünden okuyamamıştım. Az önce keyifle ve kahkahalar atarak okudum. Eşim de bana baktı. Ne olduğunu anlamamış olacak ki. Harikaydı canım benim. Yazmaya devam et birtanem. Bence günün yazısı seçilmeli. Harikasınnnnnnnnnnn canım. Sevgim dağ gibi. :)))))))))) (Hala gülüyorum inan ki :))))))))))))))))))))) )
Bizi okul yıllarımıza götürdü bu yazı sevgili Serap.
İstiklal Marşı söylüyoruz okulun bahçesinde. On kasım. Hava o kadar soğuk ki. İliklerimize kadar üşüyoruz. Okulumuz ada mahallesinde etrafımız hep ormanlık o zamanlar. Otlaklarda da inekler otluyor. Saygı duruşuna geçtik. o anda inekler bir anda mölemeye başladı. Hepimiz çocuğuz. Kıkırtılar gelmeye başladı bir anda. Ardından İstiklal Marşını söylüyoruz ama inek bir türlü durmak bilmiyor. Bütün öğrenciler gülme krizine girdi.
O arada gülen öğrenciler tespit edilip on altı öğrenci bir hafta okuldan uzaklaştırma cezası almıştı.
Anılar hiç bitmiyor değil mi sevgili Serap. Öpüyorum yüreğinden
onurumsun tarafından 11/19/2009 1:56:24 PM zamanında düzenlenmiştir.
duyduğuma göre bu yazıdan sonra ablasıya mahkemelik
olmuş serap hanım...!!
avkatın bürosunda saç baş birbirlerine girmişler...
aman kimse duymasın::))
Ben bu ablayı sevdim, ödünç versene.Bu aralar katıla katıla gülmeye ihtiyacım var.
Çok güzeldi ...
sevgiler
Bence bu deli kız okuldaki yaptıklarını kaleme almasında ablasının haberi yok.....
Kesinlikle bu kızlar o okuldan mezun olduklarında öğretmenler bunlardan kurtuldukları için ikişer rekat şükür namazı kılmışlardır....
.....................Serap BAYCAN.
Törenlerin ciddiyetini o yaşlarda hiçbirimiz düşünmez kıkır kıkır gülecek şeyler bulurduk.Okul günleri sıcacık hatıralarla dolu..paylaşımın için teşekkürler.
Yazınızı okumak keyifliydi, bende okul anılarıma döndüm... yüreğinize sağli.
Sıcak bir hatıra. Paylaşımınız için teşekkürler. Çok basit bir olayı çok güzel kurgulamışsınız. Tebrikler.
