Demin, görüntülü bir ileti aldım dostlardan.Başka ülke insanlarının çok çalışarak buldukları bir düzenekten,yani;genel ağ denen araçtan.Yakutistan’ın Yakutsk adlı,200 bin kişinin ocak ayında eksi kırk derecede yaşadığı şehirden görüntüler.Hani pek de övünürüz başkalarının yaratıp da güncelleştirdiklerini anlatmaktan.İnanın ki içim sızladı görüp irdelediklerimden.Nasıl mı?..

Eksi derecenin sıfıra yakın yerlerinden uzaklaşarak soğuğun yüzleri kulakları yaktığı bu iklimde, gülümseyen, mutlu yüzler.Pazar yerlerinde donmuş ve bolca satılan dikine dizilmiş,yirmi otuz kiloluk dev balıklar,otobüs duraklarında soğuğa karşın ısı yalıtımlı deri elbiseleriyle,yün yapağı kalpak ve eldivenleriyle işe gidişi ya da işten dönüşün hazırlığını yapan güler yüzler ve o yüzlerde okunan mutluluk.

Evrensel belirlenmiş dört iklimin yaşandığı ülkemde;ne baharında ne yazında,ne kışında ne de sonbaharında mutlu kılınabilmiş,kapılarını kapatıp sokağa çıkmış yüzü asık ve mutsuz çoğunluk…Ayaklarda,sırtlarda uzak doğu üretimi giysilerle donanmış,üretkenliği iğdiş edilmiş, öykünme ile benzerlerini en ucuz yoldan yapıp kolay para kazanma yollarına ön ayak olan yönetim düzeneklerinin yarattığı bir varlıkçı kesim…

O balıkları görünce,tok olmama karşın,iştahım kabardı.Bir anda ne kadar çok deniz ismiyle çevrili olduğumuzu anımsadım.Birlikte tekrar edelim;Karadeniz,Marmara,Ege denizi, Akdeniz,hatta, geçişken yerimiz boğazlar,hatta,koca koca göllerimiz..Balık cinsleri mi?127 tatlı su,384 çeşit bilinen balık türlerinin sularımızda yaşadığı(omurgasız su canlıları eklenmedi) bilimsel bulgulardır.Peki ne kadar balık yiyebiliyoruz ve ne kadar bütçe ayırabilip soframıza getirebiliyoruz?Zamansız avlanmaya önlemler nerede,tirollere “buyur geç” diyen mantığa karşı duracak güç nerede?..

Ucuz hesaplar,kolay yoldan kazanma yolları…

Teknik ve uygulayım(teknoloji) bilimine açık kapısı olmayan ya da buluş yapıp üretmeye yönelik çalışmalara sıcak bakmayan yönetimlerin egemen olduğu ülkemin bu günkü
İkinci sınıf yapısından utanır millet olduk.Şu ekranlarda gidip gelen “yurdum insanı” iletilerine gülümseyen gözlerle bakmayı ne zaman bırakıp da, o zekayı yönlendirip değerlendirebileceğimiz çalışmalar yapabilecek yürekli insanları içimizden çıkarabileceğiz?

Şu soruların yanıtlarını net olarak herkes kendine sormalı;elin ipiyle kuyuya girer misiniz?Elin bilmem neyiyle gerdeğe girilir mi?(her iki cins için de geçerlidir)?Bahçendeki toprağı işlemeden,emek verip alın teri dökmeden başka bahçeleri ekip dikenlerden onların malını ne şartlarda ne kadar özenli alabiliriz?..


Allah aşkına bizim ülkemizde eksik olan şeyi bilmez miyiz?Bakar kör gözlerle ve anlar duymaz kulaklarla ve de konuşur dilsiz ağızlarla nereye kadar sürdürebileceğiz, ulusal kurtuluşumuzdan 1938 e kadar olan dönemin getirilerini ve üretim şahlanışından elde ettiğimiz hazırlarından yiyip de bitirmeye yaklaştığımız haznesindekileri?...

Ne zamandır nasıl yönetildiğimizin farkında değil miyiz?İyiye giden ne,Allah aşkına?

Bu ülkede yaşayan ve aklı başında olan ,kökeni kim ve ne olursa olsun,ey halkımız; nasıl bir cennetin altımızdan kayıp gittiğini görmeyecek kadar aptal olmamalıyız değil mi?Sorun tanımlamak için bir bahane oldu bu sabahki ileti görüntüleri.Birbirimizi sevmemek için,bir selam,bir günaydın kardeşim, ya da merhaba vermemek için ne gibi bir sebebin ardına saklanabiliriz?Çalışmamak,miskinlik,başkasından bekleme yerine, gittiğimiz el alemin ülkesinde nasıl çalışıp da üretime dev katkılarda bulunduğumuzu unutmayıp,canım,yani vatanımızın ne eksiği var deyip ülkemiz için çalışmamaya sebep neyi gösterebiliriz ki?

En önemlisi;iyi yönetilmedik,iyi yönetilmiyoruz değil mi?Aydınlık yüzünüzü,gülümseyişinizi,mutluluğunuzu görmek için yok oluşumu bekletmeye aldım sevgili halkım.Ha gayret!Haydi emeğe,alın terine ve hakketmeyenlere hak edişlerini elden vermeye!..
Utanır millet olmaktan,onur ve gurur duyan millet olmaya doğru her yerde her zaman çalışmaya..Aş,iş,akıl,hizmet;iyi olan her şeyi üretmeye uygun adımlarla…Nereden,neyle yahu demeyin sakın?Etrafınızdan başlayın.Temizlikle,onarmakla,yardımlaşmayla…Göreceksiniz…

4 kasım 2009 - Denizli