ÖLÜMLE BURUN BURUNA
Bu yazacaklarım ne bir flim, nede bir hikaye,gerçeğin ta kendisi.
Bundan iki yıl önce Rize tatılımde bir gün öncesinde annemle oturmuş yarın ayder yaylasına gidelim dedik.dedik ama bu benim ilk defa bir yayla gezim olacaktı.
Ertesi güne hazırlandık ve sabah erkenden yola çıktık ama yolun 4 saat süreceğini bilmiyorduk,neyseki ayder yaylasına yaklaşmıştık her şey çok güzel ve yolunda gidiyordu tam dicektim ki ayder yaylasına vardık, yazın o sımsıcak yakıcı sıcaklığında yaylaya ayak bastığımızda soğukla karşılaştık.burda bir hafta kalmayı planlamıştık, kalacağımız yeri ayarladıktan sonra bıraz dinlendik. Akşam vaktı güzel çok hoş türkülerin söylendiği horonların tepildiği bir restaurant ta akşam yemeğimizi yedık.
otele dönüp uyumak ve yarın gezeceğimiz yerleri hayal edip uykuya daldık. uyandık
Sabah erken kalkmıştık kahvaltımızı yapıp bir an önce yaylayı gezelim diyorduk.
Çok güzel di her şey mükemmel gidiyordu yayla insanlarıyla sohbetler yeni yeni arkadaşlıklar daha ilk günden kurmaya başlamıştık.
derken gün çok çabuk geçti ve biz kendimizi otelde bulduk akşam salonda arkadaşlarla toplanıp okey oynadık çaylarımızı yudumladık sohbet ortamı neşeli geçmişti .
Sabah saate bakmadım ama çok erken bir saat olmalıydı ki camdan baktığımda dışarda kimsecikler yoktu.sonra birden camdan bakıldığında dişarısının yağmurdan görülmediğini farkettim, öyleki ben böyle bir yağmur görmemiştim insanlara sankı perde olmuş görünmelerini engelliyordu.sonra neden dir bilmem ama içime bir sıkıntıların gırdığını farkettim,daha doğrusu bu bir korkuydu evet ben korkuyordum yağan bu yağmurdan,
hemen anneme seslendim, annem de bu çağrıma uyanıp kalkmış cama gelmıştı. sonra anneme hemen burdan gıdelim dedim annem de biliyordum bana belli etmedi fakat yüzünden anlaşılıyordu , o korkulu bakışları onu ele veriyordu zaten. neyse vedalaşıp çıktık.arabaya biner binmez oracıktan uzaklaştık ,
Bir saatlik bir yol aldıktan sonra önümde araçların sıralı olduğunu görünce herhalde bir kaza var ilerde diye düşündüm ama nerde. Tam ilerde koca ayder deresi taşıp yolu kapamıştı, hiç bir araç geçemiyordu korkuyla geri dönmeye çalıştım ama bir adamın bize yaklaştığını gördük, adam geri dönemezsiniz orasıda kapandı demesi bizi iyice korkular sarmıştı, Dua etmeye başladı annem , yolun açılması için iş makıneleri geliyordu ama neye yarar gelen bozuluyordu tam 6 iş makinesi geldi 6 side bozuldu.şaşkınlıkla
izliyorduk dereyi.
saatler bir haylı ilerliyordu ama biz hala o azgın suların akışını izliyorduk, ne varkı etrafta hiç bir ev bile yoktu bir tek balık lokantasın dan başka ,herkes te Biz burdan bugün değil herhalde bir kaç gün de anca ya kurtuluruz yada ölürüz düşüncesi vardı .
böyle beklemek aç kalmamıza bile sebepti.ya acıkmıştı herkes balık lokantasında yemeye koyuldu insanlar kimse yanında bir yiyecek almamıştı , birde lokanta nın durduğu yer çok şaşırtıcıydı dikkatımı çekti. yarısı karaya bağlı bir diğer yarısı da derenin üstü balkon şeklin de , ve çok tehlikeli bir konumda .
Yemeğimizi yiyip arabaya dönmüştük’ ki 2 dk içinde o bahsettiğim balkon yoktu artık
dere gelip bir anda o koca balkonu alıp götürmüştü, çığlıklar, ağlamalar ,koşuşturmalar
feryat fıgan dı. konvoy halınde araçlarımızla hızla uzaklaşmaya başladık, denizi andıracak gibi sulardan geçip artık ya kurtulacağız ,yada öleceğiz düşüncesiyle yola koyulduk .Ama az önce ki balkonda yemek yiyen bir kaç kışının de balkonla bırlıkte sulara
yenik düşüp akıntıya kapıldıklarını duyuyorduk seslerden .
Biz artık ALLAHA Dua etmeye başlamıştık, o gün hayatımda etmediğim duayı ediyordum
çok şükür ki dualarım kabul olmuş ve biz o yerden kurtulmuştuk.bu 6 kışının ölümüne
kimdi sebep sorarım . o yıl orda taş ocağı kurulmuş ve dereye düşen baktığında bir adayı anımsatan bir taş kıtlesiydı o koca ayder deresinin taşmasına sebepti .bu güne kadar o derenin taşmadığını da öğrendik.
Eve döndüğümüz de sevinçten ağladığımı hatırlıyorum , evime kavuşmuştum çok şükürler olsun ALLAHIM.
__ Ve nerde bir yağmur yağsa hep aklıma yaşadıklarım geliyor o gün ilk defa ölümü ensem de hissettim, çok korkunç bir gün dü o gün .. şimdi bile yazarken kalbimin yerinden çıktığını hissedebiliyorum ellerim hala o gün kü gibi titriyor..ALLAH İşallah bir
daha böyle felaketler göstermesin hiç bir insana ... en derin sevgimle ..
**** Ayla Aynacı **** 10.7.2007