SANAL DÜNYADAN GERÇEĞE (SON)

• 23 Haziran 2009 Salı 21:24:01

Odaya saatin tik-tak larının dışında,boşluktaki çatıya vuran yağmurun sesi hakimdi.Başını yastıkdan kaldırıp yanağımdan öperken,
---Sana ne söylemem,nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum.Şunu bilmelisin;bu benim ilkimdi,özel bir insanla yaşadım.Şimdiye kadar duyduklarımdan okuduklarımdan,ilk cinsel deneyiminin;kiminle nerede yaşandığı,psikolojik açıdan önemliymiş.Sana teşekkür etsem,yetersiz önemsiz kalacak.
Gözlerindeki derin o derin bakış değişmemiş,birazda soru sormak isteyipte,annesinin kızmasından korkan bir çocuğun ifadeside eklenmişti.
Karşımda kendini ifâde etmek için çırpınıyordu.O konuşurken ben çoğunu duyamıyor,iç sesimle beyin fırtınasına sürükleniyordum.
Farklıydı yaşadığım.Hiç keşfedilmemiş bir adayı ele geçirmiştim.Veyahut uzaklarda gördüğüm,gitmeyi dilediğim,yüksekce bir dağın zirvesine ilk ben çıkmıştım.
Bir erkeğin ömrünce unutamayacağı,son nefesine kadar hatırlayacağı bir ânın mimârı olmuştum.
---Beni dinliyor musun bakıyım sen?Heyy hocam size söylüyorum.
Gülümsedim.Yazılarında yaptığı esprilerden birisiydi sanki söylediği.Öyle şeyler yazardı ki,gülmekten alamazdım kendimi.Oysa şuan...
---Dinliyorum tabii."Teşekkür hocam"falan istemiyorum.Ben seni seviyorum,sanırım sende böyle hissetmesen burda olmazdık.Bu tarz sözlere,sıfatlara girdiğinde eylemin rengi çirkinleşiyor lütfen.
---Tamam özür dilerim.Anlamaya çalış,kendimi tuhaf hissediyorum.Aslında sana sormak istediğim şeylerde var,sadece soracak yüzüm yok.
---Ne soracağını,neler düşündüğünü dakikalar öncesi anladım.Diyorum ya geldiğin yerden buraya nasıl çözmüşsem seni,şimdide kitap gibi okuyorum gözlerinden.Farklısın,bu sözlerimden "bu çok erkek tanımış"sakın deme.Sende benim için bu anlamda olmasa da ilksin.Vaktimi geçirmek,yaşadığım sorunlardan biran olsun uzaklaşmak adına katıldığım,sanal bir sohbetden nerelere geldim.
Ekranımdan fırlayıp geldin yani.)))Tuşa basıp seni geri yollamak mı,görüntüyü dondurmak mı yada elimden sımsıkı tutup seni bırakmamak mı? Kararsızım.
---Yollama geri,sen artık mühimsin bende.Dediğim gibi keşke farklı zamanlarda karşılasaydık.
Onu elimle susturdum.
---Yargılama,sorgulama,sonunu hesaplama olmasın aramızda.Buraya kadar olan hiç birşeyden pişman değilim.İkimizinde yolu farklı,bunu biliyorum.Kimbilir belki bir dostluk kurulur aramızda.Düşünsene;yıllar geçmiş,biz arada sırada karşılaşıp sohbet ediyormuşuz.Bu anlarımızı konuşup gülüşüyoruz.Tabii yaşlarda ilerlemiş,sen çoluk çocuk.....ne dersin olmaz mı?
---Hayâli bile güzel.Bu saatden sonra hızını alamaz hemen evlenirsin diyorsun yâni.Hiç sanmam.
---Gitmem gerek,saat epey geç oldu.Sen kaç gün daha burdasın?
---Bilmiyorum.Yarın yada öbürgün olabilir
Üzerimi giymeye çalışırken,yanıbaşıma oturdu.Arada omzumu öpüyor,saçlarımı okşuyordu.
Dönüp yüzüne baktım,o kadar masum,tatlı ve çocuksu bir görünüşü vardı ki,herşeyi elimin tersiyle itip peşinden sürüklenebilirdim.Uzun soluklu,nefese nefese bir öpüşmeden sonra ayağa kalktım.Giyindim.
---Seni götüreyim iskeleye kadar,yağmurda bir dinmedi.
---Olmaz ben giderim,kal etrafı toparlaki bir daha burda kalmaya yüzün olsun arkadaşına karşı.
---Asıl gelmessem olmaz.Bizde yarım iş olmaz.Aldığımızı yerine bırakırız.
---Şu esprilerini nerden buluyorsun?Hem saf,hem lâf cambazı olmak zor olsa gerek.
---Artık bozuldum,dengeleri tuttururum:)))Birşeyde yemedin sen,çukulatayla durulmaz ki.
---Çıkınca alır,yolda atıştırırım.
Evden çıkınca merdivenlerden inerken beni durdur.Kendine çekti.Son öpüşmeydi belki kimbilir?
---Açıldın sen açıldın.Dönüşünde yanında ben olmayacağım,alışkanlık yapmasın sonra?
İskeleye doğru ilerlerken,elimden tuttu.ilk geçişimizde iki yabancı gibi yürüdüğümüz bu yolda,iki sevgili gibi yürüyorduk şimdi.
Yada ben kendimi böyle olduğuna inandırıp ,daha sonradan çekeceğim yalnızlığın yükünü hafifletiyordum.
---İstersen bende geçeyim,tekrar dönerim bu tarafa.
---Gerek yok,eve döndüğümde haber veririm merak etme.
Vapurun saatini beklerken,onca kalabalığın ortasında,karşılıklı durmuş sadece gözlerimizle konuşuyorduk.O derin bakışlarında kayboluyordum.Hakkımda ne düşündüğünü merak ederek.Hiç abartısız yirmi dakika kadar birbirimize bakıp durduk.
Vapur yanaşırken,ayrılma vakti de gelmişti.Bakışlarını yere devirdi.
---Kendimi;annesi mantosunu eline almış,gitmek üzere olan bir çocuk gibi hissediyorum.
Elimle yüzünü tutup,yukarı kaldırdım.
---Hey genç adam,sana birşey söylemek istiyorum
---Söyleee
Sesi,elleri titriyordu,üzüntüsü o kadar belliydiki farketmek istemezdim aslında.
---Çok iyiyidin,artık kendi kanatlarınla uçabilirsin.Sakın güvenini kaybetme.Gerçi ilk sefer için,üç-beş uçuş denemesiyle onay vermezdimde.)))Şaka çok iyisin emin ol.Seni seviyorum biliyor musun?
Gözlerinde ışıklar belirmişti bir anda,gülümsedi.Sımsıkı sarıldı bana.Kokusunu sezdirmeden içime çektim,ağlamak üzereydim,kendimi tuttum,yapmamalıydım.
---Hoşçakal yolun düşerse ara,oturur konuşuruz yüzyüze,bu defâ unutmam dergileri,gündemi tartışırız.
---Evet eminim aynen öyle yaparız.Senle gündemi konuşmak böyle olacaksa varım ben.
Vapur uzaklaşırken,O bıraktığım yerde öylece gidişimi izliyordu."Gelme" demiştim ama o kadar çok istiyordumki yanımda olmasını,benimle elele oturmasını.
Yol boyunca o kadar fazla iç hesaplaşma yaptım ki kendimle.....
Dışardan baktım kendime,topluma uygun düşündüm diyelim,düpedüz fahişelikdi belki bu yaşadığım.Yargısız infâz olmaz mıydı?Bir alış-veriş olmamıştı,ben menfaat edinmemiştim ki.
Bu bir kadının,üstelik yuvası dağılmak üzere olan bir kadının kendince.Onun kıymetini bilmeyennden,sürekli aşağlayandan aldığı bir intikam mıydı?Eğer öyleyse Onun bundan hiç haberi olamayacaktı ki,ben kendimden mi almıştım bu intikâmı?
Hayır!ben birine tutunmuştum,zor gecen dönemimde sevmiştim Onu.Masumluğunua,açık yürekliliğine,heyecanına âşık olmuştum.Ve Onun ilk kadını olmuştum.
Bu sonradan içimi yaksada,özlemine dayanmayı,herşeye râğmen uzak durabilmeyi öğretsede,hiç bir an pişmanlığa dönüşmedi.
Eve döndüğümde duşa girmeden önce,son bir defâ Onun tenimdeki kokusunu içime çektim.Yağmur şimdi gözlerimdeydi.Akan suyun altında ağlıyordum.Onun gibi düşünüyordum"keşke farklı zamanda karşılaşsaydık,keşke"diyordum.
Uzunca bir süre aramadım,sanaldan uzak durdum.Birgün bilgisayarımı açtığımda mailini aldım.

KADINIM!
Nerdesin?Sen aramadığın için meraktayım.Durumunu bilmediğim içinde arayamıyorumda.Prensesim.canım biliyorsun yazmaya gelince üzerime yoktur.Her ne kadar yanında dut yemiş bülbül olmuşsamda.....
Özledim seni,bir cevap yaz lütfen...


Kimbilir kaç defâ okudum bu maili.Ne kadar hasretmişim meğer iki tatlı söze,övgüye,sevilmeye,merak edilmeye.....

MERHABA
Seninle ayrıldıktan sonra,bir müddet uzak durmayı tercih ettim.Hiç bir şekilde varlığımla seni rahatsız etmek,peşine düşmek niyetinde değildim.Seni sorumlu hissetirmek istemiyordum.Sana söylemiştim;kendi kanatlarınla uçabilirsin artık.Geriye doğru değil,ileriye uçmalısın canım.
Beni merak etme.Ayrıldım,bitti herşey.Kendi düzenimi kurup,hayatımı sürdürmek zorundayım.Sende öyle yap,uzak dur sanal şeylerden,benide onların arasına kat gitsin.
Hadi şimdi yüksel gökyüzünde ve uçmak için bir eş ara kendine...senin beni unutmayacağını çok iyi biliyorum,çok özel anlarında aklına geleceğim,gizlice gülümseyeceksin.İşte büyük ödül bu bana.
Ben kendi yoluma giderken,kimle nerde ne yaşarsam yaşayayım,derin bakışlı,heyecandan titreyen genç adamı unutmayacağım.
Sevgiyle kal,iyi haberlerini arada yaz olur mu?...

Eşimden ayrıldıktan sonra,kendimi yarım bıraktığım okuluma verip,mesleğimi elime aldım.Küçük şirin bir evim var.Tek başıma çok mutlu olduğumu anladım.Hayatı paylaşmak bana göre değilmiş.
Aradan geçen beş yıl,Onu bana unutturmamıştı.En son mailini kaydettim.Okudukça ne kadar özel birini sevdiğimi.Onun içinde nedenli özel olduğumu anlıyorum çünkü....

PRENSESİM,
Bu ay evleniyorum.Yakın çevremden biri,iyi bir kız.seninde böyle bir günde yanımda olmanı isterdim,biliyorsun işte:((((seni hiç unutmuyorum,unutmayacağım.Lütfen kendine iyi bak kadınım.Beni ellere uçayım diye yolladın,kendin tek başına uçmayı tercih ettin.İzin verseydin beraber uçabilirdik.Seninde mutlu olman dileğiyle.....

(SON)

(Aceminin kurgusuda bu kadar olur.Dilerim kimseyi hâyâl kırıklığına uğratacak bir son yazmamışımdır.Kimbilir belki okuyanlardan,kaç kişi vardır bu öyküyü yaşamış.Okuyan gözler dert görmesin dilerim.saygılarımla)