SEVGİLİ YEĞENİM 2

• 29 Mayıs 2009 Cuma 10:26:35

Osman sabah yine her zaman ki gibi ablasının evine gider...Ayşe’nin tutumu soğuktur..Osman’ın canı sıkılmıştır..ama çaktırmadan işe gitmek için yola çıkar...Beyninden silemiyordur Ayşe’yi.Ayşe ise gittiği kursunu dereceyle bitirmiştir.. Sertifika almak için yine kurs yerine gider...Güzel giyinmiş,saçlarını da salmış,hafifte makyaj yapmıştır...Köylerindeki herkes sertifika alanları seyretmeye gelirler..Sertifika vermek için kaymakam bey de gelmiştir...Ayşe güzelliği ise herkesin dikkatini çeker..Yörük Alinin oğlu İskender de oradadır..O ara Ayşe ile göz göze gelirler...Birbirlerinden hoşlanmalarına rağmen bir türlü konuşamamışlardır.Seviyorlardır ikisi de.Sevdiği kızı bir güzel seyreder İskender.Ayşe kaymakamın elinden sertifikasını alır.Sevinçli bir şekilde babasının yanına gider..
Ayşe

_baba bak sertifikam..
Hasan usta

_işte bu benim kızım.kutlarım.nicelerine inşallah..der ve Ayşe’yi kucaklar...
Ayşe eve gelir..Annesi ve ağabeyleriyle de sevincini paylaşır...İlk defa kaymakamı görmüştür ve kendisi için bir şeyi başarıyla bitirdiği için çok mutlu olmuştur...
Osman akşam iş dönüşü tekrar uğrar...Ayşe’nin sertifika aldığını duyar.ve kutlamak ister...Ayşe çekingen bir şekilde sadece küçük bir tebessümle

_’’teşekkürler’’der..Osman çıldırmış durumda eve gider...Evde eşiyle başlar tartışmaya..
öfkesini alamamıştır...Çocuklarına da bağırır...Kadın iyice huylanır kocasının davranışlarından...Bunu öğrenmem lazım diye içinden geçirir..
Osman sabah erkenden kalkmış Ayşe’ye uğramadan işine gitmiştir...Ayşe çok huzursuzdur...Dayısından çekinmeye başlamıştır...Niye dayısı böyle davranıyor diye sürekli düşünür...Ne düşüneceğini şaşırmıştır.Annesine anlatmak ister ama sonuçta kardeşi..Araları bozulacağını düşünür...Birde İskender’i sevdiğini de söylemiştir..Dayısı ya babasına söylerse...İyice sinirleri bozulmuştur..En iyisi uzak durmak diye düşünür...Bu şekilde kendini koruyabileceğini düşünür...
Akşam köyde kız arkadaşının birinin düğünü vardır...Ayşe giyinir annesiyle beraber düğüne gider...İskender’i görebilir miyim diye içinden geçirirken,bir de bakar karşısında...Yüreği sızlar...İskender yakışıklı bir o kadar da çalışkan bir gençtir..Onun da askerliği gelmiştir...İskender’in babası hayvancılıkla uğraşır işleri de iyidir..Küçük baş-büyük baş hayvanları vardır..İskender ne iş bulursa çalışır..Babasına da yardımcı olur...
Köyün en güzel yerinede iki katlı ev yapmışlardır...Bir tane bahadır isminde kardeşi vardır...İskender de Ayşe’yi görür..Ayşe kızların en güzeli diye düşünür...Ayşe’yi her gördüğünde sevgisi bir o kadar daha artıyordur...O akşam Osman da düğüne gelir...Ayşe ile İskender’in bir birlerine bakışlarını takip eder...Osman ertesi gün Ayşe’ye

_’’ne o bakışmalar İskender’in içine düşecektin nerdeyse’’

Ayşe

_Dayı ya niye böyle konuşuyorsun..Söyledim diye hemen önüme koymana gerek yok..
Osman

_Tamam da niye bana çekingen davranıyorsun ?
Ayşe

_Yok bir şey
Osman

_Benden çekinmene gerek yok.
Ayşe

_niye çekineyim dayı..yapma allah aşkına..
Osman

_ne bileyim kızım...ben İskender’le görüşmene yardımcı olurum..
Ayşe

_nasıl?
Osman

_benim arabayla gelirsin.o da gelir..görüşürsünüz..babandan ben izin alırım...
Ayşe

_Hayır olmaz ya bir gören olursa..
Osman

_Ben varım ya kızım..
Osman’ın derdi Ayşe’yi tekrar kazanmaktır...huylanan Gülay sürekli Osman’ı takibe başlamıştır...Tatil olduğu için Osman geç uyanır...Bir de bakar evde kimse yok...Ablasının evine gelir...Bir de bakar Almanya’daki abisi turan eşiyle-çocuklarıyla izine gelmiştir..Osman da Almanya’ya abisinin sayesinde gitmiştir...Abisi ona çok yardımcı olmuştur...Hemen sarmaş dolaş olurlar..
Osman

_Niye haber vermediniz
Turan

_Sürpriz yaptım.size..
Osman

_Tekrar hoş geldiniz ağabeyciğim..
Turan

_hoş bulduk
Osman

_Hadi bizim eve gidelim
Turan

_Ablama söz verdim önce bir kaç gün burada kalacağım..Sonra sizde kalırız..
Osman

_Tamam sen bilirsin..
Turan

_Ayşe kızım sen ne kadar büyümüşsün öyle..
Ayşe

_Evet dayı büyüdüm artık.
Turan

_Canım benim ne kadar özlemişim sizi..

Ayşe

_Dayıcığım...der ve sarılır.
Hasan usta kayınçosu da geldiği için hemen bir kuzu kestirir hep beraber güzel bir yemek yerler..Osman her seferinde Ayşe’yi gözüyle takip etmektedir..Ayşe de çekingenlikte devam eder...Gülay kocasını Turan abisine şikayet eder..
Gülay

_Ağabey Osman çok değişti evde huzursuzluk çıkarıyor..
Turan

_Neden ne yapıyor sana kızım.?
Gülay

_Bilmiyorum ağabeyciğim sebebini agresifleşti iyice..
Turan

_Osman ne değişti burada...Evde terör estiriyormuşsun..
Osman

_Yok bir şey ağabeyciğim yok.Hüsnü kuruntusu Gülay’ın
Turan

_Sonra konuşalım bakalım seninle..
Ayşe dayılarının ve yengesinin konuşmalarına dikkatle dinlemektedir...’’Turan dayıma söylesem .Ya bana inanmazsa ben nasıl anlatabilirim’’ diye düşünür...Turan dayısı üç gün kaldıktan sonra Osman’ın evine giderler..biraz da onlarda kalacaktır..Ayşe sabah kalkmış evleri toplamış hayvanları bakmak için ahıra girmiştir...kapı yavaşça açılır..bir bakar dayısı...
Osman

_Günaydın ayşe
Ayşe

-_Günaydın dayı
Osman

_Kızım sana ne oluyor..?
Ayşe

_Bir şey yok dayı ne oldu ki..!
Osman

_Neden benden kaçıyorsun?
Ayşe

_Neden kaçayım dayı o da nerden çıktı..
Osman

_Ben seni seviyorum benden çekinmene gerek yok..
Ayşe

Dayıcığım bende seni seviyorum..Ayrıca çekinmiyorum da..
Osman

_Gel sarılayım sana .

Gülay da kapının dışında Osman’ı dinliyordur...
Ayşe

Dayıcığım hayvanları sağım yapacağım hadi işine git...
Osman

_Sarılmadan gitmem..Senin beni sevip sevmediğini anlayacağım..

Ayşe

_Dayıcığım lütfen işim çok..

Osman o sırada hemen Ayşe’ye yaklaşır ve sarılır.Hemen kızı sıkıca kucaklar ve

_Senin tatmadığın duyguları sana tattırmak isterdim..

Ayşe

_Neler söylüyorsun dayı..

Osman

_Bana güven bebeğim bak gör..

Ayşe şaşkındır..Osman ise hem Ayşe’yi kollarına almış bırakmıyor hem öpüp kokluyor hem de bir şeyler söylüyordur ki dışarıdan Gülay’ın sesi duyulur...Osman hemen kenara çekilir.
Ayşe ne yapacağını bilemez.Osman’ın bırakması ve yengesinin gelmesiyle rahatlamıştır.
Hıçkıra,hıçkıra ağlamak gelir içinden..Kendini zor tutar..
Gülay
_Ayşe..
Ayşe
_Ahırdayım yenge..
Gülay içeri girer..dinlediğini çaktırmadan kocasına seslenir..
_Sen hala gitmedin mi?
Osman

_Şimdi gidiyorum..Ayşe’yi gördüm de günaydın demek için uğradım
Gülay

_Hadi git o zaman işine geç kalacaksın bak..
Osman gider..Ayşe yengesinin sayesinde kurtulmuştur..Gülay içinden bu adam kafayı mı yedi diye düşünür..Osman’ın yapmak istediğini anlama verememiştir..Bir türlü hareketini kabul edemez..Akşam gelsin de görüşeyim diye içinden geçirir.Evde Turan abisi de vardır..Nasıl konuşacağını düşünür..Ayşe ile konuşmayı da çekinir..Annesine söyler diye..
Osman akşam gelir..Yemek yenilir..Hasan usta da çocuklarıyla beraber Osman’ın evine yemeğe gelmiştir..Ayşe yemeği yer ve kaybolur...Hatice hanım bakar kızı yok...Osman’ın kızı Emel’e sorar..

_’’Ayşe nerede kızım’’

Emel

_Eve gitti .Osman bunu duyar..yalnız diye gidip Ayşe ile konuşmak için fırsat gözlemektedir..Gülay Osman’la yalnız nasıl kalırım diye düşünmektedir..
Kocasının boşluğunu gözlemektedir..Osman kaybolur ortadan..Gülay peşinden gider..Osman doğru Ayşe’nin yanına..
Osman kapıyı tıklatır..
Ayşe

_Kim o
Osman

_Benim
Ayşe

_Dayı ben size geleceğim..Şimdi git..Ben geliyorum..işimi bitireyim lütfen.
Osman

_Aç kapıyı diyorum sana
Gülay

_Kapıyı açsa ne olacak
Osman çok kötü vaziyette yakalanır..Ayşe yengesinin sesini duyunca kapıyı açar..
Gülay

_Osman bu konuyu ağabeyine söylerim..Sen kızı neden sıkıştırıyorsun..Yapmak istediğin ne..
Osman

_Sana ne neden geldin peşimden?
Gülay

-Nasıl bana ne..Unuttun galiba ben senin karınım..O zaman ağabeyime söyleyeceğim..
Osman

_Ayşe’yi seviyorum..Git söyle..
Ayşe

_Dur yenge gitme..Benim suçum yok inan..Dayım neden böyle yapıyor anlamadım..
Osman

_Gitsin onu zaten boşayacağım..Seni alıp gideceğim buralardan..
Gülay

_Boşasan ne olacak kanı bozuk..Sen ne kadar mikrop birisiymişsin..der ve gider..

Ayşe kapıyı kilitler girer içeri yatağına yatar ağlar..On kadar üzgündür ki..Önce kendini sorgular ben nerde yanlış yaptım diye..Ellerini havaya kaldırır..Allah’ım sen ıslah et diye dualar eder..Bunun gibi kullarını öyle bir dert ver ki kendisi bile şaşırsın diye içinden geldiği şekilde beddua eder.. Annesi gelinceye kadar ağlamaktan uyumuştur..
Gülay Ayşe’nin annesiyle-babasının evden gitmesini beklemektedir..Onlar gidince konuyu abisine açmıştır..Turan kızmıştır..Sinirlendiği için Osman’ın üzerine yürür..
Turan

_Hemen bu evi satacaksın ve bu köyden de taşınacaksın..O senin yeğenin..koruyacağın yerde ne düşünüyorsun..Yazıklar olsun sana...Bir daha buraya gelmeyeceksin..
Osman utanmıştır..Abisine vefa borcu çoktur..Cevap veremez..Abisinin Aydın’ın Çine ilçesinden arkadaşı vardır..Turan onu arar ve

_’’hemen ev alacağım’’..’’satılık ev var mı’’ ?diye sorar..kısa zamanda evi bakar ve alır..

Osman Denizli Acı payam dan Aydın a taşınır..olayı Hatice hanım olsun hasan usta olsun anlayamamıştır Osman’ın taşınma işine..Ayşe de bir şey söylememiştir..Yengesi bir bakıma hayatını kurtarmıştır..Gülay hanım çok kızgındır..Asla affetmez..bir sürü beddualar etmiştir kocasına..Çocukları olduğu için susmak zorundadır..Bu utanç verici durumu kiminle paylaşabilir ki..Abisi biliyordur sadece..Turan da şaşkındır..Gülay’a sıkı,sıkı tembihlemiştir..

_Aman kızım kimseye bir şey deme kimseler duymasın bu utanç verici durumu..Biz insan yüzüne bakamayız sonra..Sen de unut ve kocanla geçimini devam ettir..Ben her türlü kolaylığı sağlarım size..Bir derdin olursa beni arayacaksın..Aman ablama falan deme..Kadın kalpten gitmesin..

Gülay

_Tamam ağabeyciğim..(Gülay hemen ayrılacaktır ama ekonomik durumu iyi olmadığı için ayrılmayı düşünmez..)

Turan

_Anlam veremiyorum..Öldürsem yine bitmeyecek içimdeki kin..
Gülay

_Geberir de kurtuluruz inşallah.Senden değil de Allah’ından bulsun ağabeyciğim..der..

Taşınalı iki ay kadar bir zaman olmuştur..Osman kendine göre bir iş bulmuştur..Sanki yaradanım Gülay’ın,Ayşe’nin sesini duymuştur..Çok geçmez.. Hatice hanım Osman’ın hasta olduğunu duymuştur..Kardeşinin hasta olması Hatice hanımı üzmüştür..Taşındıklarına da anlam veremiyordur..Yanındaki aldıkları evi Gülay

satmak için gelmiştir..Satıp parayı da alıp gidecektir.
Hatice

_Ne oldu anlayamadım Gülay
Gülay

_Yok bir şey abla..Orada çok güzel iş bulmuş Osman çalışacak..Bende çalışacağım..Çocuklara da iş buluruz..
Hatice

_Kızım burada da Osman çalışıyordu..
Gülay

_İyi oldu abla ben Çine’yi sevdim..Her taraf yemyeşil..Evimizin önü geniş..Bağ bahçe yapabiliriz..Çocuklar da sevdi..Sen bizi merak etme..
Hatice

_Osman hastaymış nasıl oldu..?
Gülay

_Evet biraz rahatsız..
Hatice

_Nesi var..
Gülay

_Grip gibi bir şey sanırım..Halsizlikte var.Gidince başka doktora götüreceğiz..
Hatice

_Geçmiş olsun..Haberdar edin..
Ayşe dinliyordur yengesiyle göz göze gelmemek için o ortamdan uzaklaşır..
Gülay evin parasını da alır Çine ye döner..Geldiğin de Osman sancılar içinde kıvranıyordur..Osman’ı Turan abisi ile birlikte İzmir e üniversiteye götürürler..Osman a teşhis akciğer kanseridir..Allah’ın işi işte..İnsanın başına nerde ne zaman ne geleceğini kim bilebilir..Osman artık işi bırakmış tedavi için İzmir de hastanede yatmaktadır..Kendi kendine düşünür..acaba Ayşe’mi bana beddua etti yoksa Gülay mı.Pişmanlık duygusuyla kahrolur..Artık son zamanlarını yaşamaktadır..Gülay da affetmediği için fazla ilgilenmemektedir..Allah belasını verdi diye düşünmektedir..Osman’ın tek derdi Ayşe’yi son defa görmektir..Turan abisinden rica edip ablasını telefonla aramışlardır..Hatice hanım kardeşinin kötü hastalığa yakalanmasına çok üzülmüştür..Ablasına yanıma gelirsen Ayşe’yi de getir diye telefonda söylemiştir..Ayşe ise yüzünü görmek istememektedir..Osman pişman bir vaziyette ölümü beklemektedir..

O gün gelir ve Osman günahıyla sevabıyla hayata veda eder..

Ayşe sonunda Osman’ın ölüm haberini almıştır..

_’’Allah’ım sen büyüksün’’ der...Osman’ın ölümüne bir tek Hatice hanım çok üzülmüştür..Gülay hiç üzülmemiştir tek düşüncesi çocuklarıdır...Osman’ın ölümünden sonra Turan emeklilik işlemlerinde yardımcı olur..Gülay Osman’dan kalan tek maaşla geçinmeye çalışacaktır...Hatice hanım kardeşini defnettikten sonra evine döner..Ayşe çok durgundur..Hala kafasını toplayamamıştır her şey gözünün önünde canlanmaktadır.Herkesten çekinmeye başlar.Birileri gülümsese Ayşe hemen çekingen davranır..Bir türlü unutamaz başından geçenleri..Dayısının sıkıca sarılıp öpmek istemesi aklından hiç gitmiyordur..Ama Allah’a inancı büyüktür..Allah’ım bana yardım etti diye içinden geçirir.
Hatice hanım

-Ayşe neler yaptınız kızım?
ayşe

_Hiç anne..der ve irkilir..dalmış gitmiştir çünkü...
Hatice hanım

_Sana neler oluyor kızım seninle de ilgilenemedim..
Ayşe

İyiyim anne..Ne olabilir ki..Dalmışım da korktum..
Hatice hanım

_Tamam kızım bir sorunun olursa bana söyle ama..
Ayşe

_Tamam anne..
Hasan usta

_Bakın Mehmet’in asker kağıdı geldi..Askere uğurlayacağız gidiyor..10 gün sonra ..İzmir menemen piyade..
Hatice hanım

_İyi yakınmış hasan...Denizli ile Menemenin arası ne ki...gider geliriz..
Hasan usta

_Hanım hep orda kalmayacak ki..Hele bir gitsin benim oğlum...
ama içleri burkulmuştur...Vatan borcu ama biricik evlatları.Her gün bir şehit..Allah korusun diye içinden geçirir Hatice hanım..derken Mehmet gelmiştir..sevinçlidir...
Mehmet

_Artık bende bir asker olacağım anne...
Hatice hanım

_Ağabeyin giderken çok üzülmüştüm oğlum..ama şimdi aha dirayetliyim...
Mehmet

_Demek ağabeyimi daha çok seviyorsun..
Hatice hanım

_Olur mu yavrum hangi parmağını kesersen kes,acısı aynıdır...
Mehmet anasının boynuna sarılır.Güzel sarmaşırlar...Hatice hanımın gözlerinden yaş akmıştır bile...
Hasan usta

Hanım çocuğu üzme...ölüme mi gidiyor bu Allah aşkına her erkeğin yapacağını yapacak...Bu vatanı korumak bizlerin görevi ...Benim oğlum bu görevini aslanlar gibi yapıp gelecek..
Mehmet

Babam doğru söylüyor..Hayırlısı inşallah...Yıllarca askerlik yaparım ama özlem olmasa var ya...sizlerden hiç ayrılmadım..Allah sabrını verir herhalde..
Hatice hanım

_Mehmet’im geçiverir sayılı gün değil mi hele askerliğini bitir daha seni evlendireceğiz...Emine bekliyor bak..
Mehmet

_Ben gelinceye kadar evlenmez beklerse neden olmasın anne...beklemezse kendisi bilir...Arkamda gözü yaşlı birisini bırakmak istemediğim için askerden önce evlenmeyi hiç düşünmedim..
Hatice hanım

_Haklısın oğlum..
Mehmet

_Askerliğim biter mi anne...nasıl dayanırdım...
Hatice hanım

_Ben babanı 2 yıl askerlik yaptı bekledim oğlum..
Mehmet

_O zaman öyleymiş anne...
derken Ahmet abisi eşiyle gelmiştir..gülsüm 8 aylık hamiledir...gününü beklemektedir...Mehmet’in Menemene gideceğini Ahmet’te sevinir..Mehmet yeğeninin doğumunda olmayacaktır...Hasan usta dükkana gider...İşler durgundur...Hanımın eline bakıyorum süt paraları da olmasa aç kalacağız..eskiden bir -iki iş oluyordu şimdi o da yok...Bağ kurum dolsa da emekli olsam diye içinden geçirir.
Ayşe abisi askere gideceği için biraz rahatlamıştır... Ahmet abisinin evi 500 mt ileridedir.Hasan usta işe gidince İskender ile görüşebilirim belki diye düşünür..

İskender de 3 ay sonra askere gidecektir..

_O gelinceye kadar nasıl dayanırım der..

Yüreğine sevgisi düşmüştür bir kere..Özlem ateşi yakıyordur cayır,cayır..

İskender’i nasıl görebileceğinin hesaplarını yapar kendince..