Anne Ve Babalara Mektup Var

• 9 Şubat 2009 Pazartesi 16:30:05

Eğer bana sorsalardı emin olun bu dünyaya gelmek istemezdim.Zira doğduğum günün ardından anlamını veremediğim gürültülü bir ortama geçiş yaptım.Zaman içinde anladım ki bu gürültünün adı kavgaymış.Bu kavgaların içinde annemin ve ağabeyimin çığlıkları kulaklarımı çınlattı.Bu çığlıklarının da zamanla gördükleri şiddetten ötürü canlarının yanmasından olduğunu öğrendim.Öğrendim de tek öğrenemediğim anne ve babamın neden kavga ettikleri ve annemin neden şiddete maruz kaldığı idi.
Biri annem biri babamdı ..Neyi pay edemiyorlardı ki ?
Babam gözünün dönmesinden annemse maruz kaldığı şiddetin ruhunda açtığı yaralardan olsa gerek benim en ihtiyacım olan sevgiyi bana gösteremiyorlardı.Oysa benim en çok ihtiyacım olan duygu sevgiydi.O sevgi ki<, beni her türlü kötülükten,kötü,çirkin insanların zararlarından koruyacak tek duyguydu ama bu duygu yoktu hayatımda.
Peki nasıl kendime güvenim olacaktı?Başkalarına nasıl güven duyacaktım?Ya başka insanları hatta hayvanları nasıl sevecektim korkusuzca?
Yüreğimde ve ruhumda bir şeylerin eksikliği içinde büyümeye devam ediyordum.Gün geldi babam beni ve ağabeyimi acımasızca annemin kucağından kokusundan kopardı.Ben dokuz yaşındaydım o zamanlar.Oysa ben babamdan hep korkmuştum.Çünkü babamın annem gibi ağabeyimi de defalarca dövdüğüne tanık olmuştum.Babam ağabeyimi döverken kayış ve hortum kullanırdı ve ağabeyim günlerce oturamazdı bir yere.Annemse ağabeyimi kurtaracağım diye nasibini ayrıca alırdı bu dayaklardan.
Babamın annemi hiç acımadan dışarı attığı günden beri babam , ben ve ağabeyim aynı çatı altında,.korkularımızla baş başaydık şimdi.Artık arkasına saklanacağımız bir annemiz yoktu yanımızda.Annemse günlerce o karda kışta çatıda yatmış bizsiz bir yere gitmeme kararı almıştı.Ta ki ambulans gelip onu kapıdan alana kadar.
Yıllar içinde öğrendim ki annem daha dört aylıkken babam ona “seninle sevdiğim için değil babama ettiğim yemin üzere evlendim,Benden sevgi bekleme” demiş ve yıllarca anneme ve ağabeyime zulmetmişti.Annem ona “yani ben bir yeminine kurban mı gittim şimdi ?”diye sorunca da “ nasıl kabul edersen öyle et “ demiş.Bunu öğrendiğimde babamın kızı olmamayı istemiştim.
Annem bizimle bağını dialoğunu asla koparmadı ayrı kaldıkları süre içinde.Babamın zulmüne karşı dirayetle direniyor ve babama “ yavrularımı asla bırakmam “ mesajını veriyordu.Bu tavrı babamı sinirlendiriyor ve çoğu zaman acısı dilen fiilen bizden çıkıyordu.
Büyüdük, büyüdükçe içimizdeki yaralar da büyüdü.Babam hala bizleri annemden uzak tutmak için elinden geleni yapıyordu.Ağabeyim babama en sonunda yenik düştü ve annemle bağı uzun süre kopardı.Annem yaklaştıkça ağabeyim uzaklaştı annemden. Ama annem pes etmedi.Babam ve oynadığı en çirkin oyunlar bile annemin sevgisi karşısında yenik düştüler.
Annemle ben ve ağabeyim yıllardır babamın yasaları çiğnemesine rağmen hala görüşüyoruz.Annem her nerede olursa olsun hastalıklar harici en imkansızlıklar içinde bile bizimle geçirebildiği zamanlara şükrederek yanımıza geldi.Yasal hakkı olmasına rağmen babamın “mahallede görsün” zulmüne bile sırf biz üzülmeyelim diye boyun eğdi ve el kapılarında bizi görmeye devam etti.Ağabeyim bugün 21 yaşında olmasına rağmen hala babamın korkusu içinde annemi gizli görmeye gidiyor.Ona bir gün “ağabey ne zamana kadar bu böyle devam edecek?” diye sorduğumda.” Şimdilik mecburum ekmeğimi elime alıp ,evi ayırana kadar böyle devam edecek “ diye cevap vermişti.Bana gelince ; babamın tavırlarına pes etmediğim için kendimi ondan daha şanslı buluyor ve annemle geçirebildiğim zamanlara annem gibi şükrederek, onunla çalınmış zamanlarımıza inat görüşüyorum.
Görüştüğümüz zamanlar içinde annem bize merhametli, vicdanlı olmanın güzelliğini anlattı.Onunla sevgi duygusunun ne kadar değerli olduğunu öğrendim.İnsanları yargısız infazsız asma lüksümüzün olmadığını,insanların ayıplarını açıcı değil örtücü olmamız gerektiğini öğrendim.En önemlisi ise hayata sımsıkı sarılmak için bir dolu sebebimiz olduğunu yaşayarak öğrendim.
Bu arada 18 yaşına gelmeyi sabırsızlıkla bekliyorum.O zaman annemin yanına gidebileceğim çünkü.İşte o gün babamın bizden çaldığı zamanlara bir yenisini eklemesine asla izin vermeyeceğim.