Bitmeyen Veda (4)

• 12 Ocak 2009 Pazartesi 13:40:57

Sigara dumanı, alkol kokusuna karışıyordu.
Sönük bir ampulün cılız ışığında artık son müşterilerini uğurluyordu köhne meyhane. Biri vardı ki; çevresinde olup bitenlerden bihaberdi. Kuytu bir masada yarı sızmış bir vaziyette oturmakta olan adam Ekrem’den başkası değildi.
Çareyi kadehlerde aramaya devam ediyordu. Meyhaneci onun sürekli müşterisi olmasından memnun ama bir o kadar da vicdanen rahatsızdı. Belki içki satmak hoş bir iş değildi ama o da geçimini bundan sağlıyordu. Zamanında çok zengin ve cömert bir patronken, bir sevda uğruna tüm mal varlığını yitirmişti. Bu yüzden bu köhne meyhaneyi açacak kadar bir para bulmuş ve kendini dertlileri dinleyen, yol gösteren biri olmaya adamıştı. Bu defada aynısını yapıp Ekrem beye yardım edecekti. Zira günbegün bu insanın gözü önünde mahvolmasına dayanamaz olmuştu. Kendine bir kadeh içki alıp doğruca Ekrem’in masasına gitti. Bir sandalye çekip oturdu. Ekrem onun geldiğini çok sonra farkedebilmişti.
_ Günaydın ! Dedi zor anlaşılır bir sesle. Zira dışarıda hava aydınlanmak üzereydi.
Meyhaneci gülümsedi ve:
_ Günaydın Ekrem bey. Dedi.
Bir an ikisi de konuşacak gibi hamle yaptılar ama sözler tıkandı sanki, sustular. Bazen susmak çok şeyi anlatmaya yeterliydi.
Ama konuşmadan da hiçbir şey çözülmezdi. Meyhaneci dayanamayıp lafa girdi.
_ Ekrem bey. Uzun zamandır bu garip meyhaneciyi onurlandırıyorsun. Sessizsin, ağzını bıçak açmaz, kimseyle konuşmazsın. Her şeyden önemlisi, çoğu içenden daha efendisin. Adam gibi adamsın vesselam.
Derin bir soluk alıp içkisinden büyük bir yudum içtikten sonra sözlerine devam etti.
_ Bu mereti çoğu dertten içer, zevkten içeni zaten buraya düşmez. Ben çok insanlar gördüm senin gibi. Sır küpüne döndüm inan ki. Bana burada herkes güvenir, severler ve her dertlerini paylaşırlar. Boşuna mı Agop Baba diyorlar sanıyorsun, diyerek gülümsedi.
Evet, meyhaneciyi bu çevrede tanıyan herkes Agop Baba diye çağırırdı.
Sözlerine devam etti:
_ Senin de bir derdin olduğu aşikâr ama içtiğin her yudum içki senin derdini azaltmaz. Aksine iki misli çoğaltır. Gün gelir altından kalkamayacak hale gelirsin. Nedir seni bu kadar umutsuz yapan? Anlatmak ister misin? Dedi ve cevap alacağından emin bir tavırla sandalyesine yaslandı.
Ekrem adamı dinlerken kadehinde kalan son yudumu da içti bir solukta. Biraz kendini toparlayıp çeki düzen vermeye çalıştı.
_ Umut, yıllar ötesine bir sürgün oldu be Agop Baba, dedi yavaş bir sesle.
Meyhaneci hiç tepki vermedi. Tecrübesi ona neler göstermemişti ki yıllardır. Konuşmasını sürdürdü.
_ Her sürgün bir gün biter ve gidenler geri döner. Kaldı ki, senin derdin böylesi bir sürgün olsun. Anlat hele bana. Ben de çare var mıdır, yok mudur bileyim.
Ekrem anlatıp anlatmamak arasında bocalıyordu ama bir yandan da içinde gün geçtikçe büyüyen bu yara onu öldürmeden birilerine anlatması gerektiğini de biliyordu. Hem Agop Baba tanıdığı kadarıyla çok olgun ve babacan birine benziyordu. Tüm bunlar kafasında bir an da gelip geçiverdi. Evet anlatacaktı. Ancak bir kadeh daha içerse o gücü kendinde bulacağını da çok iyi biliyordu.
Agop Baba halden anlayan biriydi. Hemen yerinden ok gibi fırlayıp bir şişe şarabı masaya koymuştu bile.
_ Haydi beraber içelim ama daha önce bana bir söz vermeni istiyorum dedi.
Ekrem şaşırmıştı bu sözler karşısında! Neyin sözünü verecekti ki ?
Agop Baba bekletmeden sözlerine devam etti.
_ Bana anlatacaklarından sonra önerilerimi dinleyeceksin bu bir. Ayrıca bu da içtiğin son içki olacak, bu da iki. Neden dersen içki her musibetin, her kötülüğün anasıdır. Sen umuduna kavuşmak istiyorsan, arana bu içki kabusunu sokmamalısın, dedi.
Ekrem önce olmaz gibilerden başını salladı ama düşününce hak verdi Agop Baba’ya.
Aylardır içmişti de ne geçmişti eline. Sağlığı bile elinden gitmeye başlamıştı. Serap’ı daha çok düşünüp acı çeker olmuştu.
Yavaşça başını kaldırıp meyhanecinin gözlerine kararlı bir bakış fırlattı.
_ Tamam, söz veriyorum dostum. Sözüm söz olsun. Artık içmek yok, umut var, vuslat var, dedi.
Ve anlatmaya başladı yılan hikâyesine dönen aşk hikâyesini…
Oysa ki,
Serap.,,
Serap anlatmakla bitmezdi ki…

Ayfer Yaba
Devam Edecek...