bedelini her defasında acı bir kalp ağrısıyla ödediğim yokluğunun kurbanıyım... yaşlar durmuyor dökülüyor sicim gibi gözlerimden... nam-ı değer yalnızlığım ve ben, simdi zevk-i cefa çekmekteyim inceden... bana bakan insanların hükümlü gözlerinin yargısız infazına maruz kalsamda senin yüzünden, dayanıyorum ve dayanmalıyım hizmet-i mecburiyetten...
olsun yine de güzel sana yazmak, seni anlatmak tekrarlamak... günah çıkarıyorum şimdi... dinle nolur başını çevirme öyle... özlediğimi haykırıyorum deli gibi nolur kızma...
günahımız ortaya çıktığından beri seni görmeyi yasak ettiler önce... dinlemedim çabaladım... bi gün... o son gün... herkesten uzakta gördüm o gözlerini ellerini tuttum... kulağına gitti istemeden seni görmem yasak edenlarin... çok acı çektirdiler bana ama bi an bile pişman olmadım seni göemekten... benden uzaklara gittin... belki de onlar yolladı... hayalıni kurmamı seninle yaşamamı da yasak ettiler... ama acılar bile dindirmedi özlemimi... hayallerime devam ettim bir an bile uzaklaştırmadan göz bebeklerimden seni...
sevmek yaratmaktır derdin ya hep, bende kendimden bi sen yarattım... önce kir tutmayan sabun ellerini sonra aşkımı yarattım... sana karşı ilk defa sınırsız yalansız sevgimi... sonrada dolu dizgin kalbimi yarattım... sevmek yaşam enerjini verirdi ya senin... seni taklit edip ezeli ebedi yaşadım seni... yavaş yavaş sindire sindire ezberledim her bir yerini... seni kahrettiğim gecelerin anısına ara ara kendi kendime zehir zemberek kahrettim gecelerimi kıskançlıktan... seven utanmazdır bilirsin... doyasıya sarıldım sana rüyalarımda... karış karış okşadım arsızca... ve seven yavaş yavaş ölendir bir bakıma... eridim tükandim seninle diri diri öldüm her anımda...
şimdi ne olurdu yanımda olsaydın...
üşüyorum ödünç ver yüreğini...