BÖLÜM 27- YASA DEĞİŞİYOR

TBMM GENEL KURUL SALONU - GÜNDÜZ

Ortam, haftalar önceki gergin Meclis oturumundan farklıdır. Sokak hayvanları konusu yeniden gündemdedir, ancak bu kez hava değişkendir. Kamuoyundan gelen devasa baskı, sızan barınak görüntüleri ve belediye yolsuzluğu skandalı, vekillerin çoğunun yüzünde konunun ciddiyetinin anlaşılmış olduğunu göstermektedir. Muhalefet sıralarından gelen sesler daha gür, iktidar sıralarından gelen sesler daha savunmacıdır.

Meclis Başkan Vekili gündem maddesini anons eder: "Hayvanları Koruma Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi’nin bazı maddelerinin yeniden görüşülmesi..."

Söz alan ilk konuşmacılar, yasanın mevcut halini ve ortaya çıkan skandalı sert dille eleştiren muhalefet vekilleridir. Konuşmalarında barınak görüntüleri, yaşanan yolsuzluklar, ölen hayvanlar ve toplumsal tepkiden bahsedilir. "Bu utanca son verelim!" sesleri yükselir.

Ardından, iktidar partisi sıralarından bir milletvekili söz alır. İlk başta yasanın genel amacını savunmaya çalışsa da, barınak skandalı ve kamuoyu baskısı karşısında ses tonu yumuşar.

İKtidar Milletvekili: Sayın Başkan, değerli milletvekilleri... Hayvanları Koruma Kanunu’nda yapılan düzenlemelerin temel amacı, sahipsiz hayvanların popülasyonunu kontrol altına almak ve onların daha iyi koşullarda yaşamalarını sağlamaktır. Ancak... Kabul etmeliyiz ki... Sahada yaşananlar... Ortaya çıkan o vahim görüntüler... Ve maalesef... Belediyemizde yaşanan üzücü yolsuzluk olayı... Yasanın uygulanmasındaki eksiklikleri... Ve suiistimalleri gözler önüne sermiştir.

Salonda dikkat artar. Beklenen "çark etme" sinyali gelmektedir.

İktidar Milletvekili: Kamuoyumuzun hassasiyetini, barınaklardaki durumu düzeltme ve hayvanların yaşam hakkını koruma konusundaki kararlılığını görüyoruz. Bu sesi duymazdan gelemeyiz. Yapılan yolsuzlukla ilgili adli süreç devam etmektedir ve suçlular hesap verecektir. Ancak yasanın uygulanışında, özellikle hayvansever STK’larımızdan, barolarımızdan ve vatandaşlarımızdan gelen haklı endişeleri gidermek adına... Yasanın... Yasanın ilgili maddelerinde bazı düzenlemeler yapılması... Gerekli hale gelmiştir.

Meclis Başkan Vekili gündemdeki maddeyi oylamaya sunar: "Kanun Teklifi’nin [Tartışmalı Madde Numarası - Örn: 7. Madde] ’Aşılanmış ve Kısırlaştırılmış Hayvanların Alındıkları Ortama Geri Bırakılmaması’ hükmünün değiştirilmesi önergesi..."

Salonda heyecanlı bir bekleyiş vardır. Oylama yapılır. Elektronik oylama sonuçları ekrana yansır. Beklenen olur. Değişiklik önergesi, geniş bir kabulle geçer. Yasanın en çok tepki çeken, kedilerin ve kısırlaştırılmış köpeklerin özgürlüğünü kısıtlayan maddesi değiştirilmiştir. Artık aşılanmış ve kısırlaştırılmış hayvanlar, sağlık kontrolleri yapıldıktan sonra alındıkları ortama geri bırakılabilecektir.

Salonda bir hareketlenme olur. Muhalefet sıralarından sevinç nidaları yükselir, alkışlar duyulur. İktidar sıralarından ise daha temkinli bir memnuniyet veya sessizlik hakimdir.

Milletvekili (Daha Önce Konuşma Yapan): (Meclis salonunun balkonundaki gazetecilere veya izleyicilere doğru döner, yüzünde bir zafer gülümsemesi vardır) Başardık! Baskı işe yaradı! O sessiz çığlıklar... Duyuldu!

GAZETE OFİSİ - GÜNDÜZ

Gazete ofisinde, dijital departman köşesinde Elif ve meslektaşları, Meclis yayınını bilgisayardan izlemektedirler. Yasanın değiştiği anons edildiğinde, ofiste bir sevinç patlaması yaşanır. Elif, gözyaşları içinde sevinçle meslektaşlarına sarılır.

ELİF: Değişti! Değişti! Yasa değişti! Artık geri bırakılacaklar! Özgür kalacaklar!

Can Bey, odasından çıkar, yüzünde bir memnuniyet ve belki biraz da şaşkınlık ifadesi vardır.

CAN BEY: (Elif’e bakarak) Gördün mü Elif? "Kedi işi"... Koca bir yasayı değiştirdi! İşte buna haber denir! İşte buna gazetecilik denir! Tebrik ederim!

Elif mutlulukla gülümser. Mücadelesi sonuç vermiştir.

PARK - GÜNDÜZ

Parkta, Reis ve Aslan güneşlenmektedirler. İnsanlar etrafta sevinçle haberleri konuşmaktadır. Bazıları telefonlarındaki "Yasa Değişti!" başlıklarını birbirine göstermektedir.

İNSAN 1: Duydun mu abi? Yasa değişmiş! O geri bırakmama maddesini kaldırmışlar!

İNSAN 2: Vay be! Millet bastırınca oluyormuş demek! O videolar işe yaramış!

Reis ve Aslan dikkatle dinlerler. Anlamaya çalışırlar.

REİS: (Seslendirme - Merakla) Ne diyor bunlar? Değişti mi? Ne değişti? O kötü yer... Artık sorun değil mi?

ASLAN: (Seslendirme - Umutla) Bilmiyorum Reis... Ama insanların yüzü gülüyor... Ve "değişti" diyorlar... Belki... Belki geri gelebilirler? Çapkın... Diva...

Elif, elinde telefonla parka koşar. Yüzü sevinçlidir. Reis ve Aslan’ın yanına çömelir.

ELİF: Reis Bey! Aslan! Haberler harika! Yasa değişti! Meclis değiştirdi! Artık sizleri yakalarlarsa... Aşılarınız, kısırlaştırmanız yapıldıktan sonra... Geri bırakılacaksınız! Evinize dönebileceksiniz! Özgür kalacaksınız!

Reis ve Aslan birbirine bakar. Ardından Elif’e dönerler. Gözlerinde bir anlık tereddüt, sonra anlama ve büyük bir minnet ifadesi belirir. Reis, Elif’in eline başını sürter. Aslan minnettar bir hırıltı çıkarır.

REİS: (Seslendirme - Duygusal) Hrrr... Genç... Başardın... Sözünü tuttun... Teşekkür ederiz...

ASLAN: (Seslendirme - Gururla) Artık... Artık o istilacılardan korkmayacağız... Bizi alsalar da... Geri döneceğiz!

Elif, Reis ve Aslan’a sarılır. Yasa değişmiştir. Mücadelelerinin en büyük hedefi gerçekleşmiştir. Sokak hayvanları için yeni bir dönem başlamıştır. Ancak hikaye burada bitmez. Hala barınaklarda olanlar vardır, yasanın doğru uygulanması gerekmektedir, sokaklarda hala zorluklar vardır. Ama en büyük engel aşılmıştır.


BÖLÜM 28- Zafer Sonrası

PARK - GÜNDÜZ

Güneş parlak, hava huzurludur. Park, her zamanki gibi canlıdır ama birkaç ay öncesine göre daha sakin, daha güvende hissettirmektedir. Çocuklar oyun oynar, insanlar banklarda oturur.

Parkın tanıdık köşelerinden birinde, Elif’in "çekirdek ekibi" bir aradadır. Reis, güneşli bir yamaçta keyifle uzanmış, Çapkın etrafta bir kelebeği kovalamaktadır, Sivri bir ağacın gövdesine tırnaklarını bilemektedir, Gölge yakınlardaki bir çalının altında dikkatle etrafı izlemektedir. Bankın üzerinde ise Diva, her zamanki zarafetiyle kendini yalamaktadır. Çapkın, Diva ve Sivri’nin üzerlerinde belki barınak macerasının izleri (küçük bir yara izi, eski bir kir lekesi) kalmıştır ama hayattadırlar.

Elif, elinde her zamanki gibi telefonu (kamera modunda) ve not defteriyle yanlarına gelir. Üzerinde rahat kıyafetler vardır. Yüzünde bir gülümseme, gözlerinde ise yaşanan onca şeyin anısı ve minnettarlık vardır.

ELİF: Merhaba dostlarım! Bugün sizlerle "Kaldırım Konuşmaları" için özel bir röportaj yapmaya geldim. Yaşadığımız o zorlu süreci, başından sonuna kadar... Sizden dinlemek istiyorum. Nasılsınız? Parka geri döndüğünüz için mutlu musunuz?

Çapkın hemen koşarak Elif’in bacaklarına sürtünür (Seslendirme: "Elif! Geldin! Oyun oynayalım mı?").

ELİF: (Gülerek Çapkın’ı sever) Mutluyum Çapkın, seni burada, özgür ve güvende gördüğüm için çok mutluyum. Oraya... O barınağa götürüldüğünde çok korktum.

ÇAPKIN: (Seslendirme - Sesi neşeli ama bir anlığına ciddileşir) Orayı sorma Elif! Çok sıkıcıydı! Oynamak yoktu! Koşmak yoktu! Sadece daracık yerler vardı ve çok gürültülüydü! Bir de... Bir de çok kötü kokuyordu! Ama... Ama şimdi buradayım! Özgürüm!

Sivri yanlarına yaklaşır. Yüzünde hala sert bir ifade olsa da, gözlerinde bir rahatlama vardır.

SİVRİ: (Seslendirme - Kısık ama kararlı) O yer... Hapishaneydi. Aslan olmasaydı... Belki daha zor kurtulurduk. Orada... Çok şey gördük. Ama çıktık. Güneş... Toprak... Bunlar değerli.

Reis, uzandığı yerden başını kaldırır, bilge gözleriyle Elif’e bakar.

REİS: (Seslendirme - Sakin, derin bir sesle) Zor günlerdi genç. Karanlık günler. Özgürlüğün ne kadar değerli olduğunu... Kaybedince anlıyor insan. O duvarların arkasında... Umut ışığı zor görünüyordu. Ama... Senin sesin... Duyuldu.

Diva banktan aşağı atlar, zarif adımlarla yaklaşır. Tüylerini düzeltir.

DIVA: (Seslendirme - Hafif sitemkar) Ay o ne rezillikti öyle! Tüylerim birbirine girdi, kokusu çıkmıyor hala! Bir de o daracık yerde kimseyle doğru düzgün dedikodu yapamadım! Ama neyse ki geri döndük. Benim gibi birinin orada kalması düşünülemezdi zaten. O video... Benim görüntülerim çok konuşulmuş değil mi?

Elif gülümser, hepsi kendi karakterlerindedir. Kamerayı Diva’ya çevirir.

ELİF: Evet Diva, senin de görüntülerin çok konuşuldu. Hepinizin hikayesi çok konuşuldu. O görüntüler... O sesler... İşe yaradı. O kötü yer... Kapatıldı. Sorumluları... Cezalandırıldı. Ve en önemlisi... O yasa... O bizi ayıran madde... Değişti. Artık aşılarınız, kısırlaştırmalarınız yapıldıktan sonra... Evinize geri bırakılacaksınız. Özgürlüğünüz güvende.

Gölge, çalıların arasından daha belirgin bir şekilde çıkar. Diğer kedilerin ve Elif’in yanında durması, onun için büyük bir adımdır.

GÖLGE: (Seslendirme - Hala kısık sesle, ama ilk defa bu kadar net ve uzun konuşur) Artık... Artık saklanmak zorunda değilim gibi hissediyorum... O yasa... Beni çok korkutmuştu... Ya beni de alırlarsa diye... Ama şimdi... Geri dönebiliriz demek... Güzel... Çok güzel...

Aslan, yanlarına gelir. Her zamanki sert ifadesi vardır ama gözlerinde bir yumuşama görülür.

ASLAN: (Seslendirme - Hırıltılı ama saygılı) Mücadele işe yaradı genç. İnsanlar... Bazen işe yarıyorlar. O istilacılar gitti. Ama... Her zaman dikkatli olmak lazım. Tehlike... Tamamen geçmez. Ama artık... Artık kaçsak da... Dönecek bir yerimiz var.

Elif, kamerayı tüm kedilere doğru çevirir. Gözleri dolar. Bu, o ilk günkü miyavları yorumlamaya çalışan Elif değildir. Bu, dostları için koca bir sistemi sarsan Elif’tir.

ELİF: Evet Aslan, haklısın. Tehlike tamamen geçmez. Sokaklar hala zorlu. Ama artık yalnız değilsiniz. Ve artık sizin de bir sesiniz var. Duyulan bir ses. O sessiz çığlıklar... Artık duyuluyor.

Elif, kamerayı kendine çevirir. Yüzünde yorgunluk ama büyük bir umut ve minnet vardır.

ELİF: (Kameraya konuşur, sesi duygusal ve güçlü) "Kaldırım Konuşmaları"nın bu özel bölümünde, dostlarımla birlikteyiz. Yaşadığımız o karanlık günlerin ardından... Özgürlüklerine kavuşmuş olmanın mutluluğuyla. Onların hikayesi... Bir yasanın değişmesine, bir yolsuzluğun ortaya çıkmasına neden oldu. Bu, bize şunu gösteriyor sanırım: En sessiz görünenlerin bile bir sesi vardır. Yeter ki onu duymak isteyin. Ve yeter ki... O sesi duyuracak birileri olsun. Mücadelemiz sona ermedi. Sokaklarda hala yuva arayan, sıcak bir kucak bekleyen milyonlarca dostumuz var. Yasanın doğru uygulanması, barınakların gerçek anlamda rehabilitasyon merkezleri olması için çalışmaya devam edeceğiz. Ama bugün... Bugün bir zaferi kutluyoruz. Özgürlüğün zaferini. Umudun zaferini. Ve... Sesini duyuranların zaferini. Kaldırım konuşmaları... Devam edecek. Çünkü anlatılacak daha çok hikaye var. Ve duyulması gereken daha çok ses var.

Elif gülümser, gözünden bir damla yaş akar. Kamerayı kapatır. Kediler etrafında dolaşmaya devam eder. Reis bilgece bakar, Çapkın bacağına sürtünür, Diva banka zıplar.

Hikaye, Elif’in elindeki mikrofonla, dostlarının arasında, güneşli parkta devam etmektedir. Belki yeni bir kedi yanlarına yaklaşır, anlatacak yeni bir hikayesi vardır.

Devam edecek...