Küçük bir coğrafyada büyük bir zekâyla yükselen İsrail, teknoloji ve diplomasi gücüyle bölgesel dengeyi şekillendiriyor. Türkiye ise bu denklemde hem stratejik ortak hem de dost bir ülke konumunda.
Dünya hızla değişiyor, güç artık sadece ordularla değil, bilgiyle, teknolojiyle ve akılla ölçülüyor. İsrail bu dönüşümün öncülerinden biri. Küçük bir toprak parçasında, sınırlı doğal kaynaklara rağmen, bilginin, inovasyonun ve disiplinin nasıl bir devlete dönüştürebileceğinin örneğini veriyor. İsrail bugün teknoloji, savunma, tarım ve sağlık alanlarında dünyanın sayılı ülkelerinden biri.
“Demir Kubbe” gibi savunma sistemleri, sadece askeri başarı değil, mühendisliğin ve bilimin zaferidir. Tarımda çölü yeşerten sulama teknolojileri, tıpta kanser tedavilerinden nöroteknolojiye uzanan yenilikler, ülkenin bilimsel ciddiyetini gösteriyor.
Tel Aviv, artık yalnızca bir şehir değil, dünyanın önde gelen teknoloji merkezlerinden biri. Yapay zekâ, siber güvenlik, biyoteknoloji ve savunma sanayii girişimleriyle ülke, bilgi çağının liderlerinden biri haline geldi.
İsrail’in diplomasi anlayışı duygularla değil, çıkarlarla yönetilir. Bir dönem düşman olarak görülen ülkelerle bugün masaya oturabiliyor, ticari ve teknolojik iş birliği kurabiliyor. Bu akılcı tavır, devlet olgunluğunun göstergesi.
İşte tam bu noktada Türkiye devreye giriyor. Ankara ve Tel Aviv, tarih boyunca zaman zaman farklı politikalar izlemiş olsa da kader coğrafyaları ve ortak çıkarları kesişiyor. Enerji, ticaret, tarım, savunma ve turizm gibi alanlarda iki ülkenin potansiyeli, karşılıklı faydaya dayanıyor.
Türkiye ve İsrail, Bölgesel İstikrarın İki Ayağı. Türkiye, Orta Doğu’nun istikrarı açısından vazgeçilmez bir aktör. İsrail de bölgede bilimsel, teknolojik ve istihbarı gücüyle öncü bir ülke.
İki ülke, aslında birbirini dengeleyen ve tamamlayan niteliklere sahip. Aralarındaki ilişkilerde zaman zaman iniş çıkışlar yaşansa da dostluk temeli hep korunmuştur. Her iki ülke de rasyonel devlet aklıyla hareket eder, savaş değil, iş birliği esas alınır. Orta Doğu’da barış ve kalkınma, akıl ortaklığıyla mümkündür.
Enerji hatları, ticaret yolları, savunma teknolojileri ve insani yardım alanlarındaki iş birlikleri, gelecekte iki ülke ilişkilerini daha da güçlendirecektir. Bugün Ankara ile Tel Aviv arasında yeniden tesis edilen diyalog, sadece iki ülke için değil, bölge barışı için de büyük bir kazançtır.
İsrail’in başarısı zekâ, disiplin ve vizyonla, Türkiye’nin gücü ise tarih, coğrafya ve stratejik derinlikle açıklanabilir. Bu iki unsur bir araya geldiğinde, bölgede denge ve istikrarın temelleri daha da sağlamlaşır.
Kısacası, Türkiye ve İsrail savaşmaz, çünkü savaş aklın değil, duygunun işidir. Devletler duygu ile hareket etmez akılla yönetilir ve hareket eder.
Bu iki ülke, artık rekabet değil, akıl ve ortak gelecek üzerine kurulu bir dostluk dönemine adım atılmalıdır. Bu dostluk, yalnız iki ülkenin değil, Orta Doğu’nun da geleceğini şekillendirecek kadar değerlidir. Savaş hiçbir çözümün parçası olamaz akıl ve diplomasi ile ortak çıkarlar buluşmalı. Filistin ile İsrail savaşın da ya da Rusya ile Ukrayna savaşında, ya da herhangi bir taraflar arasındaki savaşlarda Türkiye birinin tarafı olmamalıdır diye düşünüyorum.
Allah’a ısmarladık Hoşça kalın.
Aydın Benli
Siyaset Bilimci, Yazar