Bakara / 34. Ayet
وَاِذْ قُلْنَا لِلْمَلٰٓئِكَةِ اسْجُدُوا لِاٰدَمَ فَسَجَدُٓوا اِلَّٓا اِبْل۪يسَۜ اَبٰى وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِر۪ينَ

Meleklere: “Âdem’e secde edin!” dediğimizde İblîs dışındaki­ler derhal secdeye kapandı. İblîs ise direnerek kibir­lendi ve kâfirlerden oldu.

Vakti zamanında köyün birinde bir arslan vardı tüm hayvanları mağlup etmiş en güçlü benim diyerek havalı havalı afili afili bazen ayak ayak üstüne atarak bazende dişi aslanlara bıyık burarak kibirlenerek yürüyordu küçük tavşan onu uyardı heeeyyyttt maşAllah arslan efendi arslan efendi elbet her zalimi başka bir zalim yok eder ancak aslan bu bir tek nice ceylanı tavşanı yok eder dedikten sonra bir pençe darbesi ile iktidarına muhalefet eden tavşanı yok etti bilirsiniz şeytan kibirlenen kâfirlerdendir fakat biz insanları sınaması için ona mühlet tanınmıştır Arslanda o ceylanları tavşanları kendisine muhalif olanları yok ettikçe vakti yaklaşıyordu Allahın arslanı isen zalime pençeni geçir deselerde o bir türlü helâk edileceğine inanmıyordu ve bir gün dünyanın en tehlikeli avcısı insan bir köyde arslanı başından vurdu sonradan görme avcı arslan postunu üzerine giydikten sonra en güçlü benim post bende kuvvet bende desede aklı selim bir arkadaşı ona şöyle dedi bakmazmısın kürk sahiplerinin sonuna onu giydiği kürk kurtaramadı ey insanoğlu ne malına ne makamına güven amellerinden emin olma her kürk bir gün eskir solar helâk olmadan azap gelmeden sen bir tek Cenabı Hakka güven ona sığın