Hayali mektuplar…

03.2001 Cide

1-
Sevgilim!..

Yalnızlık dostumdur benim
içimin süsü, güneşi hüzün çiçeğidir gönül bağımın bahçıvanı gonca gülüdür,
şafakları selamlayan bülbülü çakır keyf eden
kokusudur içimdeki gülün.

içimin dolusunca
yalnızlıkla baş başayız, mutlu, mutsuz
dilli, dilsiz; o şair oluyor ben katip
o söylüyor ben yazıyorum bülbüle inat
seherlere dek!..

Sabah güneşi oluyor içime doğuyor
karlar buzlar, buzullar eriyor
bahar oluyor dünyam umutlar yeşeriyor
dal filiz gülistanım duygu iklimimde
serin sıcaklığında hayal kanatlı yalnızlığın!..
Kentin dolusu yalnızlık yalnızlık dolusu insan!..
Yalnız kalan yalnız düşünen insan, insan!..

Evrenin bilinmedik bir yerinde;
yalnızlık derdiyle midir nedir
dolanır durur dünya!..
Yalnızlıktan kurtulmak için uğultuyla
akan yorgun nehirler
Yalnızlık bağı ile bağlanmış
kalakalmış ulu dağlar!..
Her şey her şey yalnızlık derdiyle midir nedir?!.
Evren dolusu, dünya dolusu… yalnızlık, yalnızlık!

Dedik ya;
Yalnızlık dostumdur benim
İçimin neşesi, güneşi, hüzün çiçeğidir
O olmazsa ben ne yaparım yapayalnız
Kiminle konuşur, kiminle dertleşirim bekarhanede
Kim anlatır, kim hatırlatır kim yazdırır tüm bunları bana
İş bu nedenlerledir ki; yalnızlık dostumdur benim!