öbür dünyada, sorgu meleği önüne getirilen kişileri sorguya çekiyor, aldığı yanıtlara göre kimini cennete, kimini de cehenneme yolluyormuş. Sıra bir adama gelmiş. Melek ona dünyada ne yaptığını, nasıl yaşadığını sormuş.
“Kendi halimde yaşadım. Kimseyle kötü olmadım, işim gücümle uğraştım, ticaret yaptım, para kazandım” demiş adam.
Melek sorulara başlamış:
“Sevdin sevildin, âşık oldun mu?”
“Hayır efendim. Böyle gönül meseleleriyle kendimi üzmedim. Boş şeyler bunlar.”
“Sanat ve edebiyatla uğraştın mı, bilimle ilgilendin mi?”
“Böyle karın doyurmayan şeylere dönüp bakmadım.”
“Kitap okudun mu?”
“İşten okumaya fırsat bulamadım ki.”
“Zevk ve eğlenceyle aran nasıldı?”
“Günaha girmemek için onlara da yaklaşmadım. Yani melek gibiydim sağlığımda.”
Sorgu meleği kafasını sallamış ve adamlarına:
“Çabuk bir kanat getirin bu adama!” diye bağırmış.
Adam sevinmiş:
“Melek mi oluyorum?” diye sormuş.
Melek gülmüş:
“Hayır, demiş. Kaz oluyorsun, kaz!”