Dostluk, toprak bir maşrapa gibidir, önemsiz bir nedenden birdenbire kırılır ve bir daha kullanılamaz. cicero
kazım demir
kazım demir

Kâzım’dan Nâzım’a mektup

Yorum

Kâzım’dan Nâzım’a mektup

( 1 kişi )

0

Yorum

1

Beğeni

5,0

Puan

1032

Okunma

Kâzım’dan Nâzım’a mektup

Kâzım’dan Nâzım’a mektup

KÂZIM’DAN NÂZIM’A MEKTUP
Kazım Demir
Saitama, Japonya – Temmuz 2025



Usta Nâzım,

Sana bu satırları, Pasifik’in öteki ucundan, güneşin her sabah başka türlü doğduğu bir sürgün ülkesinden yazıyorum.
Senin “Mavi Gözlü Dev” diye anıldığın o coşkun zamanlardan çok sonra, yoksulluğun, zulmün, kardeş kanının hâlâ aktığı bir dünyadayız.
Ve evet, senin dediğin gibi, hâlâ “en güzel günlerimiz, henüz yaşamadıklarımız…”

Ben, “güzel günler göreceğiz çocuklar” diye diye büyüyen,
Ama o güzel günlerin her defasında askeri çizmelerle ezildiğini gören bir halkın evladıyım.

Kürt’üm, Nâzım.
Adımız haritalarda küçüktü, mezarlarımız sayılmadı.
Ama ağıtlarımız var;
Bazen bir annenin yanık dudak kenarında,
Bazen bir çocuğun sus pus gözbebeklerinde yankılanır.
Senin “Memleketimden İnsan Manzaraları” dediğin o büyük fotoğrafta biz yoktuk belki,
Ama şimdi kelimelerle kazıyoruz toprağı;
Altından taşlara saklanmış çocuk cesetleri çıkıyor birer birer.

Ben, senin şiirini ezberleyen bir annenin oğlu oldum.
Ama kendi dilinde ninni söyleyemeyen anaları da tanıdım.
Sen “ağaçlar gibi tek ve hür” yaşamak istedin ya,
Biz toprağa bile hür gömülmekten mahrumuz.

Tokyo yakınlarında, dar bir apartman dairesinde,
Yabancı bir dilde oynayan çocukların sesleri arasında,
Yitik bir ülkenin yükünü taşıyorum omzumda.
Sen Moskova’ya sığındın,
Ben Japonya’da göçmen belgelerinin bekletildiği bir duvarın önünde sustum.
Ama yüreğimde hep Diyarbakır’ın tozlu sokakları,
Cizre’de yanan evler, Roboski’de paramparça çantalar taşıyorum.

Senin gibi, ben de şiiri bir silah gibi omuzluyorum.
Ama mermisi umut, barutu vicdan, hedefi hakikat.
Kimi zaman sesim kısılsa da, kalemim hâlâ direniyor.

Sana yoldaş diyebilir miyim, bilmiyorum.
Ama ben de, o büyük dizelerin çıraklarından biriyim.
Senin “yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür” sözün,
Bizim hâlâ rüyamızda bile yasak bazen.

Buradan sana selam olsun usta:
Bir gün, seninle aynı sofrada oturamasak da,
Aynı türküyü, dünyanın dört yanından
Aynı özlemle söyleyeceğimiz günlere inancımı kaybetmedim.

Kazım Demir
Sürgün bir halkın yorgun şairi
Japonya’dan, barut kokan rüzgârlara karşı
Kalemle direnmeye devam eden bir yoldaşın

Paylaş:
1 Beğeni
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (1)

5.0

100% (1)

Kâzım’dan nâzım’a mektup Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Kâzım’dan nâzım’a mektup yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kâzım’dan Nâzım’a mektup yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL