Gecenin karanlığında yıldızlara seni fısıldıyorum, ruhumun derinliklerinden gelen, her zerresi hayaline diz çöken sözler… Kimsin sen, ey gözleri mahmur, yüreğimin tüten sevdası? Sensizlik öyle derin, öyle meşakkatli bir yokuş ki, her adımımda var olacağımız günlerin umudu, uçsuz bucaksız bir sevinç kaplar içimi, tıpkı senin gibi ey sevgili. Sen kimsin kalbimin başkenti?

Görülmemiş suretine ne çok anlam yükledim, bilsen ah bir bilsen… Yüreğimdeki özlem geçmişe değil, bilakis o güzel günlerin umuduna yazılıyor. Kalemimin ucu, ikimizin kalplerinin birleştiği gün başlayacak unutulmaz bir romanın ilk cümlesini bekliyor. Adı sen, soyadı ben olacak bu romanın, inanıyorum. Neden olmasın değil mi sevgilim?

Bu ’uzun yolculuk’ boyunca her adım, her nefes, seni benim, varlığının bir parçası. Her gecenin koynunda yıldızlara fısıldadığım ’umut dolu sözler’, seninle karşılaşacağım o büyülü ana duyduğum inancın bir yansıması. Gözlerindeki ’mahmur bakışlar’, kalbimdeki ’tüten sevda’, hepsi seni işaret ediyor. Sensizliğin derinliği ne kadar acı olsa da, var olacağımız günlerin ’saf sevinci’ içimi ısıtıyor. Kalbimin başkenti olduğunu biliyorum ve bu şehirde sadece sen hüküm sürüyorsun.

Seninle yazılacak bu roman, sadece bizim hikayemiz olmayacak; aynı zamanda ’aşkın, umudun ve kaderin’ kesiştiği bir yankı beklenen o güzel günlere olacak. Her satırında, her kelimesinde, ikimizin ruhlarının derinliklerine işlenmiş ’birleşme arzusu’yankılanacak. Bu romanın sayfaları, ayrılıkların bıraktığı izleri silerken, ’geleceğin parlaklığına’ giden yolu aydınlatacak.

Biliyorum, "Sana nasıl ulaşabilirim?" diye iç geçiriyorsun. Ama unutma, ’anlamı olmalı’bu uzun yolculuğun, yaşamı değerli kılmalı insanı, öyle değil mi? Belki de bu varlığımızın ta kendisi, bizi birbirimize daha da yaklaştıracak bir köprüdür. Belki de bu bekleyiş, kavuştuğumuzda yaşayacağımız ’sevinci katlayacak’ bir günler.Kalbimdeki bu ’derin inanç’, seninle buluşacağım o eşsiz anın çok yakın olduğuna dair bana fısıldıyor. O güne kadar, her nefesimde senin adını anacak, her hayalimde seni yaşatacak ve kalbimin başkentini sadece bizim ile var olacak .


Senin de benimle aynı hisleri paylaştığına inanıyorum, sevgilim. Bu ’bekleyiş’, bu ’özlem’, ikimizin de kalbinde aynı ritimde atıyor. Geçmişin yükünü taşımayan, umut dolu yıldızlarla bezenmiş gelecek günlere doğru devam etmeli hayat yolculuğumuz. Özlediğimiz huzur kokulu bir yaşam, kalbinin ritmiyle ruhumu uyutmalı, kalbinin ritmiyle uyanmalıyım her sabah. Belki sabah öten o bülbül sesli kuşlara birlikte günaydın demeliyiz. Her sabah kahvemi sen yapmalısın, ben de şiir ısmarlamalıyım kalbimin başkentine. Seni sevdiğimi kainat bilmeli her yeni doğan güne; dedim ya, kuşlar fısıldar seni ne çok sevdiğimi. Adı sen, soyadı ben olmalı günlerimize. Sana iğde kokulu kelamlar yolluyorum, tut kelimelerimi göğsünde. Baki selam öz göğüm!

Ne dersin, bu romanın ilk bölümünü birlikte yazmaya hazır mısın?

Saliha İNAN
03.06.2025