1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
132
Okunma
Bu kadar çabuk her şeye ağlamak ne kadar doğru bilmiyorum..
Akşam Merve nin sayfasında gezerken ağladım ağladım..
Elimde telefon uyumuşum..
Bi ara uyandım öyle sıkı tutuyorum ki ve telefon kapanalı çok olmuş, yaşlar yastığımı ıslatmış..
Tavana diktim gözlerimi ve dedim ki
Ahhhhh be Nazire, bu kadar ağlıyorsun ya kime ne.
İnsanlar uykularının kaçıncı faslında ya sen.
Ahhhhhh be Nazire kendi kendine konuşuyorsun ve seni Nazire dinliyor..
Soru soruyorsun da Nazire sana cevap vermiyor çoğu kez..
Ne diye kendini böyle yıpratıyorsun tekrarı olmayan bu hayatını yaşarken..
Sen de artık mutlu olmayı çoktaaannnnnn hakkettin yarını meçhul olan bu hayatta.
Biliyorum da mutlu olmasını bilmiyorum..
İşte garip olan bu..
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz