2
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
381
Okunma
Bir beklemek var içimde, hiç bitmeyen bitmek istemeyen bir bekleyiş. Hayatın kısa oluşuna nazire midir bu bekleyiş. İçimdeki denizleri kurutup sahraya döndüm, çölü anlamak için kum oldum. Bu neyin beklemesi? Belki de kalbini maşukunda unutan âşığın beklemesi. Serapla görünen vaha mı kandıran susuzluğumu. Uykusuzluğumun kapısını çalanı bilmenin merakı mı?
Sahi bu neyin bekleyişi, bu neyin bitmeyen arayışı, kumun telâşı...
Anlamsızlığın içinde anlam aramak mecazın işi. Akla ziyan aklımla kaybettiğim zamana karşılık olacakmı bedenimin kaydolacağı belleksiz toprak.
Kalbimin aklımla geçinmek gibi bir huyu yok. Hesapsız olanın kitabı da olmaz.
Delirdiğimi bir tek ben biliyorum, bir de çöle düşen yalın ayak, aklı çıplak dervişler.
Vaha Sahra
5.0
100% (6)
Cevap Yaz