Hz İbrahim ve sultan karınca


Allah Teala buyurdu Muhakkak o benim dostumdur ondan başka dostum yoktur

Küçük karınca Bismillahirrahmanirrahim  sözü ile çıkmıştı yola o ateş sönsün diye düşman ile cihad ede ede İbrahim Halilullaha doğru yola çıkmıştı sordular küçük karıncaya yol uzun ömür kısa varabilecekmisin dostuna karınca küçük ancak iman büyük ise deki Allah Azze ve celle iman sahibi şöyle cevap verdi onun yolundan alıkoymak isteyenlere çaba göster azmet Allah Teala yolda koymaz bende ölürüm o dostumun yolunda varabilecekmisin ey karınca hedefine senden önceleride yürüdü hak yolunda fakat kimisi caydı kimisi gaflete daldı iman sahibi dediki daha öncede herkese ilahi emir geldi kimisi emri yerine getirdi kimisi varamadan hedefe şehit düştü onları melekler hedefe ulaştırdı Allah için atılan her adım doğruluk ve dürüstlük için atılmış demektir karınca seslendi yoldaşlarına ve elbette biz insanlara hadi dostlar sizlerde gelin ahiret yurduna dostlarınızı yalnız bırakmayın sizin yolunuz hedefe ulaşmak ve başarılı olmak değildir tüm karıncalar biz Allah Tealayı zikrederiz ve onun yolunda çaba harcar gayret gösteririz gerisine karışmayız çünkü en iyisini karıncaların tüm canlıların Rabbi bilir Cenabı Hak en adaletli olandır

İbrahim Aleyhisselam ulul peygamberlerin ikincisidir bütün semavi din mensupları onu büyük bir peygamber kabul eder

Zeki  Soyak

Karınca dediki bal arısına Rabbin sana da vahyetti yürü gidelim İbrahim Halilullaha ulaşamazsakta menzile şehadete ulaşırız şerefli bir yolda vahye uyan bal arısı Halil olana hidayet dürüstlük verildi ona atılan adımdan daha şereflisi yoktur deyip uydular ilahi emre bu arada Hz İbrahim vahiylerde şöyle anlatılıyordu insan doğup hayvanlaşmayana o ayetleri ise insan olanlar insan kalanlar hayvanlara yoldaş olup karıncaları incitmeyenler işittik iman ettik bizim Rabbim göklerin ve yerin Rabbidir gökleri ve yeri o yaratmıştır ve ben buna şehadet edenlerdenim (enbiya 51-56) hiç şüphesiz o şehadeti inkar edenlerde çıkacaktı hayvanlar aleminde bunlar yılan soyu yarasa kavmi domuzlar ve dişi örümcek ailesi olacaktı Hz ibrahimin yoluna tefekküre baş koyan karınca da dostu İbrahim gibi idi Hz İbrahim Rabbim bana güç ver dedikçe Hz ibrahimin dostlarıda güçleniyor yılmıyor imanlarını arttırıyorlardı insanlar Nemrut ile mücadele ederken Karıncanın iman ordusu çoğalıyor Allahın arslanları denizlerin en güçlü balıkları karıncanın imanı haykıran mücadelesi karanlık ufuklardan tevhide gelin sesine Ehad Ehad Ehad Tekbir Allahu Ekber diyerek yeri göğü inletiyordu bu nurani ses ile

Rabbim beni yaratan doğruyu gösterendir hastalandığım zaman şifa verendir Rabbim beni nimeti bol cennet varislerinden kıl şüphesiz Rabbin engin merhamet sahibidir

Şuara suresi

Hz İbrahim babasına ve kavmine neye tapıyorsunuz onlar putlara devam ediyoruz dediği vakitte dostuna yaklaşan karınca sultanıda içindeki imanla tüm kainata meydan okuyor Hz Süleyman ehli o dev karıncanın ordusuna katılmak için iyilikte birbirleri ile yarışıyordu karıncanın yolda yürürken ayağından damlayan ter nice ağaca nice kuru ota şifa götürüyor bal arısı konaklar kuruyor hanlar inşa ediyor karanlığın etkisi yavaş yavaş sönüyordu Hz İbrahim sordu ey insanlar Allahtan başka yalvardıklarınız size fayda verir mi onlar sizi ancak saptırır ve siz tevhide dönün Rabbinizden yüz çevirip keşke diyenlerden olmayın ve Hz İbrahim putları tek tek kırmaya parçalamaya başlattı dünya denen alemde bunlar olurken Hz İbrahim e yoldaşlığa baş koyan karınca diyarında ise karınca halife ve olmuş tebliğe davet ediyor küçük tane sizi tuzağa çekmesin ibrahimi anın o ilim getiren büyük bir peygamberdi dünyadaki putlarınızı kırın deyince kuşlar makam koltuklarının paraların ve de cahil insanların üzerine tükürdü sıçtı ki insanlar bir an önce gafletten uyansınlar ancak insanlarda büyük bir avanaklık ahmaklık vardı kuş bokunu nimet bilip milli piyango almaya koşuyorlardı ağaçlar emri dinliyor karınca sultanı ise onlar mı hayvan yoksa bizmi hayvanız diyerek göz yaşı dökerek soruyordu ve kutlu yürüyüş devam ediyor

Her zorba ve cahil toplumda olduğu gibi Nemrut kavmide şirk ve küfürde inat ediyor Keldaniler her sene puthanelerde toplanıyorlardı Hz İbrahim bu toplantıyı fırsat bilerek Rabbim Allah dedi ve tüm putları kırdı karıncanın ordusundaki kuşlar ise sordular insanların üstüne tükürüyor onların üstüne sıçıyoruz onlar ise ya rabbi şükür deyip kuş bokunu nimet biliyorlar karınca sultan ise insanlar nankördür nefisleri çürüyeseciler nefislerine siz mücadele edin cihat ölünce biter Allah sabredenlerle beraberdir zafer müminlerindir demeye devam etti ilk önce nefsinizi yenin dedi Hz İbrahim ise o hikmet dolu Peygamber karıncaların tüm canlıların gözyaşına sebep olacak Hz ibrahimin imanı ve kul kulun duası ile kurtulur işte o da o dua ile ateşe atıldı Cebrail Ya İbrahim hacetin varmı deyince benim halimi Rabbim biliyor kendisini Allah Tealaya teslim edenler için o yüce Rab enbiya süresi ayeti kerimesinde şöyle buyurur ateş ibrahime serinlik ve esenlik ol işte bu emirle nice Allah dostu cennet bahçesinde oturur onun için ateş serinlik olur ve Hz İbrahim kurtulurken cennet bahçesi otururken Rabbin Hz İbrahim ehline bereketler ulaştırır Nemrut ehlini ise bir sinek kanadı ile kuşatır Helâk eder

Alemlerin Rabbi Rahman Rahim olan Allah kuluna yetişti ve ateşe emretti serinlik ve esenlik ol biz onu bereketler verdiğimiz ülkeye ulaştırdık cümle aleme bereketler verdik

Enbiya 69-71

Karıncanın İmparatorluğu sultanlığında ise yem ve taneye kananlar ise mağlup ve yenik bir ekin olmuş yılanların zehirli fısıltısını güzel söz zannedenler zehirlenmekten kurtulamamıştır bu mücadele sonsuza dek böyle devam edecek ey kendi küçük yüreği dev karınca dedi şifalı bal arısı sen tebliğ ettin kananlar ise o tevhidi inkâr edenler örümceğin ağına tutulacaklar dedi burası bir han birisi konar diğeri göçer kimi nimete erer kişi kendi eliyle hakkettiği yere göçer gider o karınca saadete ermiş dostunun kurtluşunu görüp her zaman olduğu gibi Allaha iman ettikten sonra şehadete ermişti Allah yolunda ölenler şehit olanlar hiç bir zaman unutulmayıp onları Kuraan zikredecek insanlar şehitleri hakkı konuşanları omuzlarında taşıyıp şöyle diyeceklerdi Allahım onlar için yük ağırdı yükü sen kolaylaştırdın karınca yola çıktığı zaman Rabbini şöyle zikrediyordu Allahım bu yük taşıyamayacağım kadar ağır ama istediğin sadece bunu taşımam ise emanet bileceğim ve senin rızan için yaşayacağım emrin bu yükü taşımam ise senin için taşıyacağım yükümü hafifleştir